Draden in het donker

Oorspronkelijkheid bestaat niet. Ieder spreken is een citeren, en iedere tekst is een echo van een andere tekst. Hoe meer we daarvan doordrongen zijn, hoe urgenter de theoretische verkenning van intertekstualiteit is. Wat betekent het wanneer Roland Barthes zegt dat de lezer degene is die de interteksten aandraagt? Kun je daarmee dan daadwerkelijk een gedicht van Erik Spinoy te lijf gaan? Hoe kunnen we een analyse van meerstemmigheid uitvoeren bij een roman van Hugo Claus? En is een hypertekst ook intertekstueel? 'Draden in het donker' presenteert een actuele theoretische en praktische verkenning van intertekstualiteit in de breedste zin van het woord. De auteurs bespreken stapsgewijs de geschiedenis, de mogelijkheden en de beperkingen van de intertekstualiteitstheorie en demonstreren hoe het onderzoek er in de praktijk uitziet.