Jan Siebelink Books

Een tuinder raakt in de ban van een calvinistische predikant net zoals eerder zijn diep religieuze vader.

Hoofdpersonen in Engelen van het duister zijn twee broers. Ze zijn de volwassen geworden zonen uit Knielen op een bed violen. Lucas is de uitverkoren zoon; hij is plichtsgetrouw en wordt gedreven door ambitie. De jongste, Casper, heeft hem nooit kunnen evenaren. Uiteindelijk weet geen van beiden te ontkomen aan de doem die over hun leven ligt. Het onderscheid tussen hemel en hel bestaat niet meer in Engelen van het duister. Elk op eigen wijze jagen Casper en Lucas hun verlossing na.

Ruben Sievez, de zoon uit Knielen op een bed violen, is in Margje een oudere man die gedurende een lange oudejaarsnacht terugkijkt op zijn leven, al dwalend door de leegstaande villa van zijn oom Anton. Daar, in de kelder, vond hij, een jongen nog, op een dag een album met daarin een foto van de oom met een jonge vrouw. In haar herkende Ruben onmiddellijk zijn moeder Margje, die op datzelfde moment boven thee dronk. Zijn leven lang zal Ruben over deze vrouw een onmogelijke droom koesteren. Hield zij immers niet meer van zijn jongere broer Thomas, die rebelleerde tegen zijn door de godsdienst bezeten vader? Hoe graag had Ruben niet de plek van zijn broer ingenomen. In Margje keren we terug naar het gezin Sievez. Maar ditmaal verschuift de blik van vader Hans naar de andere gezinsleden. In een betoverende stijl schetst Siebelink taferelen uit de bewogen geschiedenis van dit gezin - een gezin waar iedereen probeert iemand anders te worden.

In het gezin van een stadsarchivaris in Arnhem speelt liefde geen grote rol.

Verhalen over het reilen en zeilen van een middelbare school.

De bewogen levensloop van een Haagse lerares van peuter tot 43-jarige.

Wat zeggen de kruimeldief, de Daf, de geranium, de bierfiets en de boterham over ons? Waarom is de fiets juist in Nederland zo populair? De kaasschaaf hebben we niet uitgevonden, maar er kan geen politiek debat voorbijgaan of iemand begint over de kaasschaafmethode. Ook de koektrommel hebben we niet bedacht, maar het strikte beheer van de inhoud is wel Nederlands. Gastvrij en vrijgevig zijn we, maar wel binnen zekere grenzen. Is het mogelijk ons land te typeren aan de hand van de voorwerpen waarmee we ons omringen? In dit boek worden een dikke vijftig typisch Nederlandse objecten beschreven door evenzoveel schrijvers. Objecten die een speciale betekenis hebben gekregen door ons, door de manier waarop wij waarop wij ermee omgaan. Daarmee biedt Nederland, een objectief zelfportret een even unieke als prikkelende staalkaart van ons land.

Gaf Siebelink in Knielen op een bed violen een ontroerend portret van zijn vader, in De overkant van de rivier , voor het eerst uitgekomen in 1990, staat zijn moeder centraal. Subtiel en vol sfeertekeningen brengt de schrijver de hoofdfiguur Hanna tot leven. Vanuit het perspectief worden de veranderingen in haar geboortestreek beschreven: in de voor de auteur kenmerkende sensitieve stijl wordt het landschap aan de rivier aanschouwelijk gemaakt.

Wie Jan Siebelinks verhalende oeuvre van de afgelopen jaren overziet, wordt getroffen door de bijzondere, persoonlijke toon en zijn zeer eigen visie op heden en verleden. Siebelink is een sensitivist die zich verwondert over alles wat hij ziet. De tien verhalen van Hartje zomer behoren tot Siebelinks beste proza. Ze gaan over vriendschap en liefde, dood en angst, geluk en illusie. Jeugdherinneringen staan daarbij gaat het niet alleen om het verlies van het paradijselijke bestaan, maar evenzeer om de verovering van een nieuw levensperspectief.

Het huwelijk van een werkloze academicus bevindt zich in een wankel evenwicht van bedrog en liefde.