Political decentralization is often hailed as a means to enhance governance and economic outcomes by bringing government closer to citizens and fostering local engagement. However, this book critically analyzes the foundational arguments supporting this belief, employing logical analysis and formal modeling. Through various examples and a review of empirical studies, it reveals that many claims about decentralization rely on vague intuitions and lack robust evidence, leading to inconclusive and conflicting findings in practice.
Spin Dictators traces how leaders such as Singapore's Lee Kuan Yew and Peru's Alberto Fujimori pioneered less violent, more covert, and more effective methods of monopolizing power. The book reveals why most of today's authoritarians are spin dictators--and how they differ from the remaining "fear dictators" such as Kim Jong-un and Bashar al-Assad, as well as from masters of high-tech repression like Xi Jinping.
Dyktatorzy XX wieku, tacy jak Hitler, Stalin i Mao, rządzili za pomocą przemocy i strachu. Współcześni dyktatorzy muszą być bardziej wyrafinowani, aby pozostać skutecznymi. Zamiast jawnych represji, kontrolują obywateli poprzez dezinformację i manipulację mediami. Tworzą iluzję niezależnych mediów, kontrolując główne stacje telewizyjne i marginalizując inne źródła informacji. Fałszują wybory, zamiast ich odwoływać, i nakładają ograniczenia na dostęp do informacji. Ich celem jest kontrola obywateli przez kształtowanie ich postrzegania świata. Dyktatura manipulacji zastępuje dyktaturę strachu, stając się bardziej efektywną w represjonowaniu i zastraszaniu. Kluczem do utrzymania autorytarnej władzy stała się popularność. Sergei Guriev i Daniel Treisman, po latach badań, przedstawiają portrety współczesnych autorytarnych przywódców, takich jak Viktor Orbán czy Recep Tayyip Erdoğan. Wyjaśniają, dlaczego w dobie nowoczesności i świadomości demokratycznej spin dyktatorzy mogą wciąż rządzić. Książka stanowi aktualne ostrzeżenie przed wyzwaniami, z jakimi muszą się zmierzyć państwa demokratyczne, dokumentując strategie stosowane przez autorytarne reżimy, które udają zwolenników demokracji, podczas gdy dążą do absolutnej władzy. Dzięki tej wiedzy można rozpoznać i przeciwstawić się nowemu typowi dyktatorów.
