„Czy jesteś niewolnikiem, czy wolnym obywatelem, ani ci więcej, ani mniej stąd nie przybywa, lecz jedna tylko jest rzecz, o którą się pytamy – o wiarę i obyczaje” – pisał św. Jan Chryzostom. Jakie było zatem stanowisko chrześcijaństwa, szczególnie katolicyzmu, wobec niewolnictwa? Czy niewolnictwo stało w sprzeczności z pojęciem sprawiedliwości, czy też z nią współistniało? Czy istniały prawne i sprawiedliwe podstawy niewolnictwa, a jeśli tak, to w jakich okolicznościach mogły być one sprzeczne z prawem? Jak Kościół katolicki oraz jego teologowie odnosili się do tych kwestii? Czy Kościół nawoływał do zniesienia niewolnictwa i ogólnego wyzwolenia, głosząc, że Dobra Nowina przyniesiona przez Jezusa jest drogą do wolności? Jak reagował na niewolnictwo w kontekście wojen z wyznawcami Allaha oraz w obliczu kolonizacji Nowego Świata? Jakie stanowisko zajmowali papieże i biskupi w tej sprawie i czy ich podejście ewoluowało? Książka, której tytuł może zdumiewać, skłania do refleksji nad dotychczasowymi poglądami na temat niewolnictwa. W recenzjach podkreśla się jej monumentalny charakter oraz znaczenie dla badań nad tym tematem, zarówno w Polsce, jak i na świecie.
