Grosman Dawid Books

W TEJ RODZINIE MATKI NIE POTRAFIĄ BYĆ MATKAMI. W TEJ RODZINIE CÓRKI NIENAWIDZĄ MATEK Moja babka Wera wiele lat temu bardzo kogoś pokochała. Ceną za miłość było zesłanie do jugosłowiańskiego obozu, gorszego niż Auschwitz, położonego na skalistej, spalonej słońcem wyspie. To, co się tam wydarzyło, zdecydowało o losach naszej rodziny. Nina – córka Wery – miała wtedy sześć lat. Musiała sobie radzić sama. Kiedy dorosła, porzuciła swoje dziecko . Czyli mnie. Ja jestem Gili . Jestem córką Niny i wnuczką Wery. I to ja muszę w końcu poznać całą historię . Odkryć rodzinne zdrady i zrozumieć, dlaczego odziedziczyłam traumę, na którą nie zasłużyłam. Gdyby Nina wiedziała to oparta na prawdziwych wydarzeniach najnowsza powieść Dawida Grosmana – wybitnego pisarza izraelskiego, wymienianego jako pewny kandydat do Literackiej Nagrody Nobla. Literackie arcydzieło wbijające w fotel, które pozwala zrozumieć, dlaczego relacje z najbliższymi bywają tak trudne, a miłość jest zawsze wyborem . W swojej powieści Grosman tworzy migotliwą mozaikę wspomnień, w której odziedziczone traumy, rodzinne zdrady i wielka miłość składają się w głęboko ludzki obraz życia kilku żydowskich pokoleń. Z uzasadnienia werdyktu dotyczącego przyznania Berman Literature Prize Najnowsza powieść Grosmana, czuła i zarazem niepokojąca, to spojrzenie na trzy pokolenia kobiet, których więzi zostały nadwątlone przez czasy wojen i zamętu. (…) Kolejne wielkie osiągnięcie na długiej liście sukcesów izraelskiego pisarza. „Publishers Weekly” Krok po kroku Grosman odkrywa przed nami najciemniejsze zakamarki ludzkiej duszy, cały czas wnikliwie badając skutki traumy dziedziczonej z pokolenia na pokolenie. „Livres Hebdo” Grosman jest mistrzem literatury odkupienia. To świetny pisarz i z pewnością przyszły laureat Nagrody Nobla . „Der Spiegel” Dawid Grosman to obecnie pierwsze nazwisko izraelskiej prozy, laureat Międzynarodowej Nagrody Bookera (2017) za powieść Wchodzi koń do baru oraz szwedzkiej Berman Literature Prize za książkę Gdyby Nina wiedziała (2021). Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 30 języków. Uznawany za najważniejszego powieściopisarza naszych czasów i pewnego kandydata do literackiej Nagrody Nobla.

NAJBARDZIEJ SZOKUJĄCY STAND-UP, NA JAKIM KIEDYKOLWIEK BYLIŚCIE Pewnego dnia do sędziego Avishaia dzwoni dawno niewidziany kolega z dzieciństwa, by zaprosić go na swój występ. Niczego nie wyjaśnia – nalega jednak, by gość zjawił się tego wieczoru na widowni. Nieoczekiwanie stand-up dojrzałego komika zamienia się w okrutny pojedynek z przeszłością . O czym i o kim tak naprawdę opowiada występujący i jaką tajemnicę odkryje przed widzami? Czy publiczność będzie w stanie znieść tę historię? Ile prawdy potrafimy przyjąć, gdy okazuje się ona nie do wytrzymania? W tej nagrodzonej Międzynarodową Nagrodą Bookera powieści humor jest jak pistolet przystawiony do żeber , a przeszłość pochłania teraźniejszość i nie zostawia miejsca na oddech. Wybitna proza, która nie oszczędza nikogo i czyni czytelnika zupełnie bezbronnym. To nie jest książka o stand-upie. To książka o sztuce i o jej związku z cierpieniem. (…) Pewne prawdy jesteśmy w stanie przyjąć jedynie poprzez opowieść – a Grosman, tak jak komik Dowale, jest mistrzem opowiadania prawdy. „The Guardian” Niewielka książka Grosmana jest niesłychanie pojemna, mieści w sobie opowieść o traumie, o Izraelu, o dziecku, ale i o żałobie, bo spektakl zamienia się w seans przywoływania zmarłych. I jest jeszcze jeden bohater – śmiech – wyzwalający, który jest obroną, choć bywa też sposobem piętnowania. Justyna Sobolewska, „Polityka” Zwięzłe, szokujące arcydzieło, w którym absurd i humor stają się narzędziami odkrywania najmroczniejszych obszarów ludzkiej egzystencji. „The Sunday Times” Wybitny przykład pisarskiego rzemiosła, w którym każde zdanie się liczy, każde słowo ma znaczenie. Nick Barley, przewodniczący jury Międzynarodowej Nagrody Bookera Dawid Grosman jest po prostu największym żyjącym powieściopisarzem . „Frankfurter Allgemeine Zeitung” Dawid Grosman to obecnie pierwsze nazwisko izraelskiej prozy, laureat Międzynarodowej Nagrody Bookera (2017) za powieść Wchodzi koń do baru oraz szwedzkiej Berman Literature Prize za książkę Gdyby Nina wiedziała (2021). Jego książki zostały przetłumaczone na ponad 30 języków. Uznawany za najważniejszego powieściopisarza naszych czasów i pewnego kandydata do literackiej Nagrody Nobla.

Jedna z najważniejszych powieści w dorobku Dawida Grosmana i dziejach współczesnej literatury hebrajskiej. Rok 1967, Bejt ha-Kerem, Jerozolima. W oddali pobrzmiewają odgłosy Historii i wojny sześciodniowej, lecz Aharon Kleinfeld ich nie słyszy. Czternastolatek, drugie z kolei samotne dziecko w rodzinie imigrantów żydowskich pochodzących z Polski, niedawno świętował swoją bar micwę, a teraz zamyka się w sobie, uciekając przed groźnym światem. Codziennie uważnie słucha i obserwuje, jednak w swoim otoczeniu dostrzega tylko brzydotę. Zmaga się też z popędami – nieodłączną częścią rozbudzonej młodzieńczej seksualności. Odmawia sobie rośnięcia i ucieka w świat `gramatyki intymnej`, którą buduje tak, aby przeżyć swoją historię, z każdym dniem coraz bardziej oddalając się od świata dorosłych. Zaskakująca, wzruszająca powieść zekranizowana przez Nira Bergmana i nagrodzona Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Tokio w 2010 roku. „Po wydaniu Patrz pod: Miłość Dawida Grosmana porównywano do Kafki, Grassa, Marqueza i Joyce’a. Jego gramatyka intymna przemówi do każdego, kto skończył dwanaście lat”. „The Boston Globe” „Grosman jest mistrzem przenikliwego opisywania ludzkich doświadczeń”. „Chicago Tribune” „Księga gramatyki intymnej to stylistyczna siostra-bliźniaczka Patrz pod: Miłość. Obie w równym stopniu oszołamiają pięknem i inteligencją. Znakomite połączenie psychologicznego portretu dziecka popadającego w obłęd i zjadliwie komicznego obrazu żydowskiej rodziny, doprawione szczyptą realizmu magicznego”. „The New York Times Book Review” Dawid Grosman (ur. w 1954 r. w Jerozolimie) - jeden z najważniejszych pisarzy izraelskich. Dziennikarz, autor książek dla dzieci. W 1991 r. otrzymał nagrodę Nelly Sachs za dokonania literackie. W Polsce nakładem Wydawnictwa Świat Książki ukazały się: Patrz pod: Miłość, Tam, gdzie kończy się kraj, Poza czasem i Bądź mi nożem . Kolejne powieści w przygotowaniu.

„Nie obawiaj się – nie chcę się z Tobą spotkać ani przeszkadzać w Twoim zwyczajnym życiu, chciałbym jednak, abyś zgodziła się otrzymywać ode mnie listy” – tak po raz pierwszy pisze Jair do nieznanej sobie Miriam, kt�rą dostrzegł na zjeździe szkolnym i jej widok przeszył mu serce. Powieść „Bądź mi nożem”, kt�rej tytuł Dawid Grosman zaczerpnął z „List�w do Mileny” Franza Kafki, opowiada o niezwykłym, łamiącym wszelkie stereotypy romansie. W swym liście Jair proponuje Miriam wolny związek, pozbawiony otoczki życia codziennego, r�wnolegle do ich życia u boku wsp�łmałżonk�w i dzieci. Upiera się jednak, aby związek ten istniał wyłącznie w formie pisanej. Jego propozycja, niemal desperacka, przeszywa ją w spos�b jej nieznany, odpisuje mu, lecz ma nadzieję, że uda jej się przemienić słowo pisane w rzeczywiste, żywe ciało – jej pojmowanie intymności jest prostolinijne, bardziej zasadnicze. I tak oboje odkrywać będą rolę wyobraźni w związku międzyludzkim oraz seksualność ukrytą w słowach. Pytanie dlaczego zaangażowali się w taki związek otrzymuje wciąż na nowo r�żne odpowiedzi od każdego z nich. Indywidualne zmagania kochank�w przeradzają się w odrębne, osobiste opowieści. Oboje piszą, aby być.

Mężczyzna wstaje nagle od nakrytego do kolacji stołu, rozstaje się z żoną i rusza w drogę, żeby odszukać zmarłego syna. Dzień za dniem kroczy uparcie przed siebie, zataczając kręgi z wolna ogarniające całe miasto. Do wędrowca dołączają ci spośród mieszkańców, którzy tylko czekali na to, by ktoś mocą wielkiego pragnienia ośmielił się podważyć granicę pomiędzy „tu” a tym, co jest drugą stroną, negatywem życia... Jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy, autor monumentalnych, egzystencjalnych powieści, swą najnowszą książką zaskoczył wszystkich – niewielką, oryginalną i porażającą w swej wymowie, bo jest w istocie lamentem rodziców po śmierci ukochanego dziecka. Napisana po części białym wierszem, rozpisana na dialogi, monologi i narrację Miejskiego Kronikarza, który „może do woli podglądać piekło innych”, jest pozycją wyjątkową we współczesnej literaturze. Książce Grosmana, który sam stracił syna w tzw. drugiej wojnie libańskiej, patronują Beckett ze swymi lapidarnymi dialogami i francuski realizm poetycki, a polski czytelnik odnajdzie tu frazy godne najlepszego Różewicza. Groteska i poezja spajają się w opis egzystencjalnego tragizmu o niebywałej intensywności, który wciąga niepokojącym rytmem, urzeka urodą i przenikliwą mądrością. „Niezwykle oryginalna opowieść, w której Grossman bada granice dzielące życie od śmierci i normalność od szaleństwa” – The Booklist „Po części dramat, a po części poemat epicki, miejscami przybierający charakter dzieła religijnego lub mistycznego. Głęboko osobiste dzieło, którego wartości nie sposób przecenić.” – The Guardian