Monika Kortez Books

Czesław Straszewicz (1904-1963) prozaik, radiowiec, jeden z najważniejszych pisarzy polskich XX wieku. W okresie międzywojennym opublikował dwa zbiory opowiadań oraz dwie powieści, współpracował z Prosto z Mostu i Polityką. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się na emigracji, gdzie współpracował z Radiem Wolna Europa oraz Kulturą, a w 1953 opublikował słynną powieść Turyści z bocianich gniazd. Zmarł w Montevideo w Urugwaju. Wydaje się, że radio nie zniszczyło Straszewicza, jak wielu emigracyjnych komentatorów wieszczyło w czasie, gdy pisarz poważnie rozważał decyzję o przeprowadzce do Monachium i jak wielu krytyków czy badaczy literatury, za nimi powtarzało. Przeciwnie () radio okazało się dlań miejscem szczęśliwym, finalizującym jego zawodową aktywność. Wysiłki Giedroycia, a później Nowaka-Jeziorańskiego wydobyły bowiem ze Straszewicza tę resztkę energii, którą () owocnie i możliwie najbardziej twórczo, wykorzystał on w kontakcie z wyimaginowanym (wyobrażonym) słuchaczem z Polski (ze wstępu Violetty Wejs-Milewskiej) Ta książka nie może pozostać obojętna. Obojętna dla historii literatury, a także dla krytyki i wiedzy historycznej. Aby rozumieć sytuację powojennej Polski, trzeba czytać źródła z epoki, źródła powstałe w tak zwanym wolnym świecie, poza krajami Układu Warszawskiego. () Drugi tom oprócz par utworów fikcjonalnych (proza narracyjna, dramat) koncentruje się na formach publicystycznych. Tradycyjnie zakłada się, że są one orzekaniem o rzeczywistości adekwatnie, intencjonalnie [] słowem bardziej dosłownie i z roszczeniem prawdziwościowym w przeciwieństwie do fikcji literackiej. Dlatego tom drugi ma walory poznawcze nie tylko w sensie metaliterackim, lecz także w znaczeniu bezpośrednim, pozwala bowiem na wgląd w realia społeczno-historyczne. (z recenzji prof. Doroty Heck) Edycja Pism Straszewicza oprócz prezentacji jego pisarstwa przynosi jeszcze inne walory poznawcze, dotyczące zarówno ludzi, z którymi pisarz się przyjaźnił na przestrzeni całego życia, jak i przedsięwzięć, w których brał udział (na przykład w radiostacji Świt w okresie II wojny światowej). Dzięki lekturze jego tekstów i wspomnień możemy zajrzeć za kulisy różnych wydarzeń, których był naocznym świadkiem. (z recenzji prof. Konrada Tatarowskiego)

Niniejszą edycję powieści wzbogacono o esej autobiograficzny Pióra w ukropie albo strach nami rządzi 1952.

Te dwie rzeczy nigdy nie przemijają: miłość sprzed lat i nienawiść dawnych wrogów Mogłoby się wydawać, że Morgan ma wszystko, czego współczesna kobieta potrzebuje do szczęścia kochającego męża, udane dzieci, ambitną pracę na kierowniczym stanowisku W dniu, w którym w niewyjaśnionych okolicznościach znika jej mąż, cały ten idealny świat zaczyna chwiać się niczym domek z kart. Na jaw wychodzą skrywane sekrety rodzinne, a ratunek przychodzi ze strony osoby, której Morgan planowała już nigdy w życiu nie spotkać... Czy powinna przyjąć pomocną dłoń? Czy będzie potrafiła wybaczyć ludziom, którzy ją zawiedli? Kto na tym zyska, a kto straci najwięcej?

Czesław Straszewicz (1904-1963) prozaik, radiowiec, jeden z najważniejszych pisarzy polskich XX wieku. W okresie międzywojennym opublikował dwa zbiory opowiadań oraz dwie powieści, współpracował z Prosto z Mostu i Polityką. Po wybuchu II wojny światowej znalazł się na emigracji, gdzie współpracował z Radiem Wolna Europa oraz Kulturą, a w 1953 opublikował słynną powieść Turyści z bocianich gniazd. Zmarł w Montevideo w Urugwaju. Pierwszy tom Pism zawiera niedrukowane od ponad 80 lat, często nieznane opowiadania, krytykę literacką oraz publicystykę Czesława Straszewicza. Jest próbą zapełnienia swego rodzaju białej plamy w obrazie autora Turystów z bocianich gniazd, ale także literatury międzywojennej. Jest to również próba weryfikacji tej twórczości, kiedyś budzącej wielkie zainteresowanie i równie wielkie nadzieje, a czasem też spory, a potem zapomnianej. (ze wstępu Macieja Urbanowskiego) Chociaż Jerzy Giedroyć uważał go za jednego z najwybitniejszych pisarzy emigracyjnych, a Witold Gombrowicz unieśmiertelnił na pierwszych stronach Trans-Atlantyku, to jednak nazwisko Czesława Straszewicza znane jest bardzo wąskiej grupie i ściśle profesjonalnej grupie czytelników. () Najważniejszym i całkowicie zaskakującym osiągnięciem tego wyboru jest zdumiewające wrażenie czytelnicze, że twórczość Straszewicza ukazuje się nam jako zjawisko zupełnie nowe i odświeżające. (Włodzimierza Boleckiego) Sięgnąwszy po tę książkę usatysfakcjonowany będzie zarówno czytelnik poszukujący wzruszenia i dowodów artystycznej wrażliwości, jak i wymagający estetycznego wyrafinowania, oryginalności, wyzwań intelektualnych, punktu wyjścia do przeprowadzania na tle historycznym subtelnych dystynkcji pojęciowych, współczesny badacz. (z recenzji Doroty Heck) Książka Pisma. Tom 1. Opowiadania, publicystyka, krytyka - oprawa twarda - Wydawnictwo ARCANA. Książka posiada 660 stron i została wydana w 2020 r.