The First World War was as much a ordeal for women as it was for men. Women made themselves indispensable, and as a result, they asserted themselves more in society, taking a decisive step towards their emancipation. It became clear that nothing would ever be the same again.
For thousands of years, men have dragged animals onto the battlefield. The Great War was no exception. Even though modernity was on the move, it could not free itself from the animal world. The story of the millions of animals sacrificed in the war reveals the stark reality of the conflict.
Jean-Marie Lassausse, originaire des Vosges, issu d'une famille nombreuse d'agriculteurs, est aujourd'hui le jardinier de Tibhirine . Il travaille la terre avec les Algeriens et les musulmans. Son ministere de pretre l'a entraine en Tanzanie, en Ethiopie, au Maroc, jusqu'en Algerie depuis 2000. Son temoignage simple, profond, est en faveur d'une Eglise de la rencontre . Son experience, ses voyages en terre des autres peuvent, selon lui, aider la reflexion des eglises occidentales desaffectees, et surtout aider a comprendre l'urgence d'une pastorale de la rencontre. Il a decouvert l'heritage spirituel des freres de Tibhirine principalement par le dialogue avec la population locale et l'islam. Il revient dans ce livre sur les temoignages des musulmans sur la communaute de C. de Cherge, sur le martyre des moines, sur leurs relations avec eux, et leur heritage concret, qui aujourd'hui peut paraitre en desherence... Un temoignage qui nous appelle a revoir nos idees recues sur le dialogue avec les autres, l'islam et l'heritage des freres de Tibhirine.
Myślę, że na początku nie do końca byłem świadom brzemienia dziedzictwa, które zostało na mnie nałożone (…) Zdaję sobie sprawę, że niczego nie wiedziałem o braciach. Dziś jeszcze, tydzień po tygodniu, miesiąc za miesiącem, rok za rokiem, zgłębiam niewyczerpane orędzie zamordowanych braci. I staram się zachować pamięć o nich w kontaktach z mieszkańcami wioski. Jean-Marie Lassausse w nieoczekiwany sposób stał się kontynuatorem myśli i życia zamordowanych w 1996 roku w Algierii trapistów. W roku 2001 podjął się opieki nad opustoszałymi, choć wciąż należącymi do Kościoła, włościami klasztoru w Tibhirine, tym samym troszcząc się o przedłużenie cysterskiej tam obecności. Wierzy, że nadejdzie czas, gdy na tym miejscu osiedli się jakieś zgromadzenie kontemplacyjne, by wspólnotowe „ora et labora” znów mogło stać się znakiem dla okolicznej ludności. „Ogrodnik z Tibhirine” to świadectwo kapłana Misji Francuskiej i rolnika zarazem, który od ponad 30 lat styka się z innymi kulturami, z różnymi Kościołami chrześcijańskimi i wspólnotami muzułmańskimi. To jego osobista refleksja na temat „dialogu życia” i „Kościoła spotkania”. W Algierii znajduje on odpowiedzi na nurtujące go pytania, pozwalając zarazem czytelnikowi ujrzeć w tle swojej opowieści Tibhirine, gdzie wciąż żywa jest pamięć o braciach trapistach. Książka nagrodzona została w roku 2011 francuską nagrodą literatury religijnej.
Cesta osobního zrání. Je pro vás těžké najít odvahu k rozhodnutí a nesení zodpovědnost za své volby? Tato kniha vás chce podpořit na cestě osobního zrání, jež se právě projevuje nalezením odvahy k rozhodování a využívání své svobody k utváření světa. Nabízí pomoc, jak čelit problémům s rozhodováním v jednotlivých etapách: jak poznat své nejhlubší touhy, nedělat příliš velké kroky, uplatňovat svou svobodu… Autorka v ní povzbuzuje čtenáře k důvěře a odvaze utvářet svůj život jako svobodní lidé, aby tak každé rozhodnutí s sebou přinášelo do života něco nového a krásného. Ve spolupráci s Christophem Henningem.... celý text
Pápež Ján Pavol I. je známy predovšetkým tým, že jeho ponti?kát trval veľmi krátko. No výnimočný je niečím iným. Keď v auguste roku 1978 zomrel sv. Pavol VI., kardináli v konkláve zvolili za jeho nástupcu benátskeho patriarchu Albina Lucianiho. Hneď po zvolení si získal veriacich svojím ľudským prístupom, bezprostrednosťou a láskavým úsmevom. Proces blahorečenia, ktorý sa v septembri 2022 zavŕšil beati?káciou, je prejavom vďaky Cirkvi za tohto výnimočného biskupa. Hoci pôsobil ako rímsky biskup iba tridsaťtri dní, v úrade biskupa diecézy Vittorio Veneto a Benátskej arcidiecézy strávil tridsať rokov. V biskupskej službe bol výnimočne horlivý, pracovitý, obetavý. Vysoké pracovné tempo si zachoval aj po nástupe do Petrovho úradu. Bol účastníkom Druhého vatikánskeho koncilu a energicky sa zasadzoval o uplatňovanie jeho záverov. Stručný životopis, ktorý napísal francúzsky novinár Christophe Henning, ponúka okrem životopisných dát, podrobného skúmania okolnosti smrti aj úryvky z veľmi cenných príhovorov blahoslaveného Jána Pavla I..