Piotr Śliwiński, znawca współczesnej poezji polskiej, określił Juliana Kornhausera jako poetę buntu i pisarza wielofunkcyjnego. Te określenia trafnie oddają różnorodność gatunków i motywów w jego twórczości. Buntowniczość Kornhausera łączy się z nowatorstwem i poszukiwaniami. Zamiast doskonalić tradycyjne mechanizmy wiersza, preferuje eksplorację nowych rozwiązań i tematów. Jego działania mają anarchistyczny charakter, wynikający z przekonania, że dystans do literackiego mainstreamu zapewnia wolność ekspresji oraz uczciwość wobec czytelnika i siebie samego. Kornhauser dąży do innowacji, nieustannie badając granice wiersza i literatury jako medium prawdy o świecie, opierając się na twórczej niezależności i wyobraźni. Jego wielofunkcyjność nie polega wyłącznie na różnorodności literackiej, obejmującej tomy wierszy dla dorosłych i dzieci, powieści, eseje oraz tłumaczenia poezji z Bośni, Chorwacji i Serbii. Kluczowe jest świadome poszerzanie repertuaru o nowe języki i tematy, co często staje się kamieniem milowym w polskiej poezji. Jakub Kornhauser.
