To drugi tom cyklu o Romanie i Barbarze, małżeńskiej dwójce, która porzuciła swe dawne policyjne życie, na rzecz spokojnego żywota nad Zalewem Zegrzyńskim, w pensjonacie, który jest ich nowym sposobem na dalsze życie. Niestety, problemy same ich odnajdują i chociaż na ogół jest zabawnie, często do okien puka dramat, albo może dramacik. Roman przypomina mi Jacka Reachera - silny, analizuje przeciwnika, inteligentny, a Baśka Joannę, tę od Chmielewskiej. Całość tak pięknie wkleja się w kanon klasycznego kryminału, a dobry humor poprawia sprawnie skonstruowana fabuła. Ta część cyklu stanowczo lepsza od poprzedniej, najwyraźniej autor polubił swoich bohaterów.
