Piotr Matywiecki is a poet and essayist whose work frequently explores themes of memory and identity. His poetry and essays are deeply contemplative and formally intricate, often turning to historical events as a means to understand the present. Through his writings, he contributes to literary discourse, offering readers profound reflections on the human experience.
Dzieło życia nagradzanego wieloma nagrodami Piotra Matywieckiego. W pisanym przez ponad trzy dekady poemacie autor wydobywa z zapomnienia postać mitycznego Palamedesa. Mianuje go patronem współczesności, a w jego losie dostrzega nie tylko zbrodnię leżącą u podstaw cywilizacji czy skrytobójczą siłę języka, ale też doświadczenie ludzi „martwo żyjących po Zagładzie”. Ta eseistyczno-poetycka opowieść to jedna z najcelniejszych diagnoz człowieczeństwa w naszych czasach.
Poematy biblijne wybitnego poety Piotra Matywieckiego to cykl wierszy, który powstaje od 1965 roku. Jak mówi sam autor, te wiersze od dawna towarzyszyły i będą towarzyszyć jego poetyckiej drodze. Inspiracje biblijne zarówno w poezji, jak i w eseistyce formują wyobraźnię poety oraz jego etyczną i filozoficzną świadomość. Poematy, które ukażą się w „serii emblematycznej” PIW-u to trzecia edycja Poematów biblijnych. Pierwsza, niewielka, ukazała się w 1995 roku nakładem Wydawnictw Fundacji „Historia pro Futuro”, druga, poszerzona, weszła do wierszy zebranych, opublikowanych pod tytułem „Zdarte okładki” w Biurze Literackim (2009). Obecne wydanie jest wersją ponad dwukrotnie poszerzoną w stosunku do poprzedniej. Poematy biblijne w charakterystyczny dla Matywieckiego sposób łączą refleksję filozoficzną z poetycką metaforą, wprowadzają czytelnika jego poezji w „inną przestrzeń”.
Wiersze, które nie chcą się podobać, a błyszczą! Po trzech latach od premiery Do czasu jeden z najznakomitszych polskich poetów powraca z nowym tomikiem. Czym jest tytułowa SKRYTKA? To cały kosmos, a także wszechświat myśli ludzkiej, prywatne uniwersum poety, który bywa chłopcem, dorosłym mężczyzną i znów chłopcem bawiącym się w chowanego z samym sobą i ze światem. Poeta odnajduje rzecz, obraz, myśl, emocję — na pozór mało istotne — i wskazuje ich wartość w kosmicznym porządku rzeczy. Gdy konfrontuje różne punkty widzenia, to świat przegląda się w świecie, a na linii tego spojrzenia stoi człowiek. Całość (87 wierszy) składa się na bardzo przejmującą, wybitną współczesną poezję najwyższej próby.