Jan van Rijckenborgh Books

Gnostycka Ewangelia Pistis Sophia, przypisywana Walentynowi (2 wiek n.e.), jest pismem niezwykle zawoalowanym. Wyczerpujące objaśnienia Jana van Rijckenborgha do Księgi Pierwszej Pistis Sophii pozwalają poważnym uczniom zrozumieć zawarte w niej uwalniające gnostyczne przesłanie. W książce tej Autor przedstawia sposób, w jaki możliwe jest dla człowieka, dokładnie tak jak dla Pistis Sophii, przeniknięcie za zasłonę Trzynastego Eonu. Daje nam pełne objaśnienie nowej Siły Światła, która jest niczym wołanie, nowe zadanie życiowe, nowa misja. Misja ta musi jednak zostać spełniona, ażeby można było dostąpić nie śmierci, lecz jedynego prawdziwego Życia.

W drugim tomie rozpatruje autor podstawowe pytania dotyczące ludzkiego bytu: kim jestem? Skąd przychodzę? Dokąd zmierzam? W odległej starożytności te same pytania stawiane były przez Hermesa Trismegistosa, który w odpowiedzi na nie, czerpiąc ze swojej wiedzy, wskazywał Ścieżkę. Hermes Po Trzykroć Wielki, Trismegistos, jest pratypem. Nie jest jungowskim archetypem, nie jest bogiem ani znanym z mitologii półbogiem. Jest tym, czym niegdyś byliśmy wszyscy: boskim człowiekiem. Opierając się na wykładzie Hermesa zawartym w Corpus Hermeticum, Autor odwołuje się do autentycznej informacji, udzielającej bliższej odpowiedzi na przytoczone wyżej pytania: Kim Jestem? Skąd przychodzę? Dokąd zmierzam? „Prognoza egipska” stanowi świadectwo nieprzerwanego wołania Gnozy. Książka prezentuje wywierający silne wrażenie obraz Ścieżki prowadzącej do naszej pierwotnej tożsamości. Urzeczywistnienie tych idei wymaga fundamentalnego zwrotu i decyzji życia z Gnozy i z Gnozą. Gnoza jest tematem w najwyższym stopniu aktualnym, o czym świadczy wielość publikacji w ciągu ostatnich dziesiątków lat. Pragnoza egipska , której drugi tom mają Państwo przed sobą, pozwala poznać, czym Gnoza jest i co zamierza: stworzyć miejsce dla naszego pierwotnego bytu.

W czasach Jezusa z Nazaretu pojawił się również Apoloniusz z Tyany. Każdy z tych dwóch Wielkich miał do spełnienia swoje zadanie w tym świecie. Podczas gdy Jezus przemawiał do tłumów w przypowieściach, mówiąc o sprawach, które dopiero nadejdą, Apoloniusz zwracał się głównie do tych, którzy byli już całkowicie dojrzali do wyzwolenia. W niniejszej książce Jan van Rijckenborgh przybliża nam pewne teksty Apoloniusza z Tyany. Podczas ich lektury uderza współczesnego człowieka fakt, że za tamtych dni umiano ujmować sprawy bardzo zwięźle, w kilku słowach, i tymi kilkoma słowami przekazywano niezwykłą głębię pojęć. Dzięki jasnym komentarzom Autora, prawda i miłość Apoloniusza ukazują się przed naszymi oczyma w pełni swej chwały. Światło to świeci tak jasno, że z niesłabnącą siłą przenika aż do obecnych czasów.

Czwarty tom Pragnozy Egipskiej i jej wołania w wiecznym Teraz zawiera w sobie oryginalne teksty Ksiąg 13-17 Corpus Hermeticum. Opisane są w nim rezultaty ścieżki uwolnienia. Serce i umysł kandydata zostają oczyszczone przez prawdę, przez Ducha Świętego. Zmienia się nastawienie umysłu i to prowadzi do uwolnienia od karmana. Rozwija się nowa świadomość i nowe myślenie, które doświadcza prawdy i rozpoznaje ją. Wtedy można żyć w zgodzie z prawdą. Obszerny komentarz ezoteryczny Jana van Rijckenborgha wyjaśnia czytelnikowi głębsze pokłady zawartości Ksiąg, a na końcu tego tomu zamieszczono dwunastostronicowy słowniczek gnostycznych i różokrzyżowych pojęć. Ponadto na początku książki zamieszczona jest barwna ilustracja Johfry zatytułowana „Kobieta Apokalipsy” wraz z opisem wyjaśniającym jej symbolikę.

Nicht der Persönlichkeitsmensch muss befreit werden, sondern der Mikrokosmos, den der Mensch bewohnt! Und das kann allein durch die Entstehung einer total neuen Persönlichkeit geschehen. Das ist auch die wahre Bedeutung des Wortes: „Er (der Christus) muss wachsen, und ich muss weniger werden.“ Zitat aus Kapitel XVIII: „ … Haben Sie schon von dem heiligen Gesetz gehört, das auf allen Gebieten funktioniert: Wo das Licht einmal erschienen ist, dahin kehrt es wieder zurück? Es war ehemals ein göttlicher Mikrokosmos, jedoch eine große Unheiligkeit ist an seine Stelle getreten, eine Unheiligkeit, die während vieler Äonen zu dem organisiert wurde, was Sie und Ihr höheres Selbst heute sind. Dieses System der Unheiligkeit konnte sich aber einigen Merkmalen aus der Vergangenheit nicht entziehen. Im aurischen Wesen ist eine latente göttliche Sonne, und im Herzen des irdischen Wesens ist ein atomares göttliches Prinzip als eine latente Verborgenheit der Prä-Vergangenheit. Wenn das ganze System sich nun demütigen will, sich in seiner Totalität liquidieren will, indem es allen Wahn durchbricht, zerreißt und wegnimmt, wird das Licht, das ursprüngliche Licht, wieder an seinem alten Platz erscheinen. Ein neuer Himmel und eine neue Erde werden entstehen. Die latente Sonne im aurischen Wesen wird entflammt werden und ihr Spiegel, ihr Mond, das Geistfunkenatom, zieht wieder seine Bahn. Auf dieser Basis wird der neue Mensch auferstehen.“