Roland Topor Books

When Trelkovsky, a Parisian in desperate need of a place to live, comes across an affordable apartment, he jumps at the chance to rent it, undaunted by the fact that the previous tenant hurled herself screaming through the window. What happens next is a harrowing descent into paranoia and madness as a series of bizarre events unfolds that leaves Trelkovsky doubting his sanity and fearing for his life. First published in French in 1964 and adapted for Roman Polanski's 1976 film version, Roland Topor's surreal and hallucinatory horror masterpiece The Tenant returns to print at last in this edition, which includes a new introduction by R B. Russell. "As closely coiled, as cold and quiet and deadly as a snake in the bed." - John Collier, author of Fancies and Goodnights "Echoes of Kafka, Poe, and Hitchcock . . . not recommended to any average reader who may be easily shocked." - Bestsellers "Grotesque and harrowing, The Tenant is a powerful fable set in the twilight zone." - The Observer

The Tenant chronicles a harrowing descent into madness as Mr. Trelkovsky is subsumed into Simone Choule, a suicide victim whose presence still saturates Mr. Trelkovsky's new apartment. The novel probes the depths of guilt and obsession.

Lokator wraca do twórczości swego patrona w dwudziestolecie istnienia. Czy jest lepszy sposób na uczczenie okrągłej rocznicy? Powołany do życia na krakowskim Kazimierzu rezydujący wpierw na Meiselsa, potem na Krakowskiej, ostatnio na Mostowej konsekwentnie przyciąga miłośników literatury spod znaku Topora, Georges'a Pereca czy Fernanda Pessoi. Literatury niejednoznacznej, bardziej skupionej na tym, co dzieje się w głowie pisarza niż na realistycznym opisaniu świata, by posłużyć się słowami Rolanda wypowiedzianymi kiedyś w rozmowie ze mną. Wyrobione ucho słyszy w Lokatorze jego diaboliczny śmiech, rozbrzmiewający zza każdej półki. Spotykaliśmy się tam z okazji polskich wydań Księżniczki Anginy, Alicji w Krainie Liter, Balu na ugorze. Obchodziliśmy siedemdziesiąte urodziny ich autora (który zwinął się ze świata przed ukończeniem sześćdziesiątki). W prezencie urodzinowym dostał wystawę prac współczesnych artystów zainspirowanych lekturą Chimerycznego lokatora i bardzo elegancki ich katalog. Do dziś mam na półce zakurzone butelki Chteau Topor zachowane z tamtego święta: na etykietkach roześmiany patron bądź jego rysunek przedstawiający faceta otwierającego butelkę od strony denka. Chcielibyśmy, żeby Archipelagi i Dzieła wybrane przywróciły pamięć niesłusznie, za szybko, ale i nie całkiem zapomnianego mistrza słowa, kreski i życia. Ten i ów, ta i owa spytają pewnie, dlaczego wybrane, a nie zebrane. Otóż dlatego, że Roland był jednym z najpłodniejszych pisarzy, jakich ziemia nosiła. Książki i pisma, w których coś jego się ukazało, zawładnęły moją biblioteką. Nie wszystko jest równie dobre, bo być nie może. Toteż proponujemy Państwu creme de la creme. Czyli to, co najlepsze. (z posłowia Agnieszki Taborskiej)

Roland Topor hat ihn erdacht. Roman Polanski hat ihn verfilmt und selbst gespielt: den Mieter: »Trelkovsky, ein schmaler, sheuer Bursche mit dem Charakter einer feuchten Hand, sucht eine Wohnung in Paris und gerät in ein verfallenes Gebäude. Die Concierge zeigt ihm ein Appartement, dessen vormalige Mieterin, eine junge Frau, bei einem Selbstmordversuch aus dem Fenster gesprungen ist. Trelkovsky zieht ein. Sein Leben wird eine Anhäufung von merkwürdigen Begebnissen: verwirrende, häßliche kleine Zusammenstöße mit den Nachbarn, bizarre, mysteriöse Ereignisse in der Wohnung. Paranoia nimmt überhand, die Realität entschwindet. Trelkovsky beginnt sich die Fingernägel zu lackieren, kauft sich eine Perücke und zieht ein Kleid seiner Vorgängerin an, das er im Schrank gefunden hat. Kein Zweifel, er hat nicht nur die Wohnung der ehemaligen Mieterin sondern auch ihr Schicksal übernommen... Der Mieter ist eine giftgewürzte Komödie, von karbolischem Witz und unausgeloteten Tiefen des Vergnügens an deformiertem Gefühl, physischen Schandbarkeiten und psychischen Schockwellen.« Jay Cooks/Time [Rückseitentext]

Zwei Schwestern leben mit ihrer Mutter in einem kleine Häuschen. Im Winter bekommen sie Besuch von einem Bären, den sie liebevoll verpflegen und beherbergen. Im Sommer haben sie mehrere Begegnungen mit einem Zwerg, der ihnen nicht wohl gesonnen ist. Dabei kommt ihnen immer der Bär zu Hilfe. Am Ende, nach dem der Zwerg untätig gemacht wurde, verwandelt sich der Bär in einen Prinz. Er vermählt sich mit Schneeweisschen und Rosenrot heiratet den Bruder.

Mit spitzer Feder und tollkühner Lust an der Übertreibung macht sich Roland Topor über Memoiren und das inflationäre ›name dropping‹ darin lustig. In dieser fiktiven Autobiographie begegnet das alte Arschloch fast jeder Berühmtheit seiner Zeit – von Édith Piaf und John Cage über Salvador Dalí und Albert Einstein bis zu Al Capone und Albert Camus. Diese megalomane Selbstdarstellung treibt dem Leser Tränen des Lachens und der Erkenntnis in die Augen.