Ludzkie arcyludzkie

More about the book

Fryderyk Nietzsche (1844-1900) był jednym z najważniejszych niemieckich filozofów, filologiem i poetą, którego poglądy miały ogromny wpływ na późniejszą filozofię oraz myślenie o człowieku, kulturze i religii. Krytykował cywilizację zachodnią, opartą na myśli greckiej i etyce chrześcijańskiej, przeciwstawiając jej dionizyjską, witalną postawę, związaną z ideą woli mocy i nadczłowieka. Choć krytykował chrześcijaństwo, jednocześnie podziwiał Chrystusa. Jego myśl doczekała się licznych interpretacji, a jego wpływ na współczesną filozofię jest nie do przecenienia. W "Ludzkim, arcyludzkim" Nietzsche bada podstawowe pojęcia etyki, takie jak wolność woli, odpowiedzialność, wina, kara i sumienie. Analizując te pojęcia, dążył do zrozumienia funkcji etyki normatywnej oraz krytyki moralności jako dziedziny życia ludzkiego. Używał specyficznej formy literackiej, dalekiej od systematyczności, w postaci aforyzmów. Jak zauważa J. Khler, istota tego filozofowania nie polega na poszukiwaniu prawdy, lecz na demaskacji rzeczywistości. Aforyzm zrywa maski z oblicza świata, ukazując, że to, co na niższych poziomach życia jest utrudnieniem, na wyższych może przynieść ulgę. Religia, w zależności od perspektywy, może być zarówno ciężarem, jak i sposobem na uwolnienie się od cierpienia.