Exploring the hidden corners of Mauritius, this poetic thriller delves into the lives of four young individuals yearning to break free from the pervasive cycle of fear and violence in their homeland. Through their contrasting perspectives, the narrative unveils the stark realities of life beyond the tourist façade, highlighting their struggles and aspirations for a better future.
‘If I had only one word to define this book, it would be aliveness-a synonym, plausibly, in Ananda Devi’s idiolect, for freedom. Everything-from the Night in the title, to skin, to mud, to a green sari, to sound, to Time itself-is alive … Translated with calm dexterity and breathtaking attention by Kazim Ali, this is a collection that held my body-eyes and heart and brain-in its jaws from beginning till end.’ — Karthika NairAnanda Devi’s poetry singes and sings of the body electric, bound by the complex, colonial island politics of Mauritius and yet boundless like the waters that surround it. This book of harsh lyric and enigmatic and erotic prose, takes on a second life in Kazim Ali’s sensitive translation.
The demented romance between an elderly white woman and a British-Jamaican boy, comes to horrific climax as white supremacy and class conflict collide on the streets of London.
Pierwszy zbiór krótkiej prozy Anandy Devi opublikowany po polsku. W jedenastu nowelach autorka pokazuje wydarzenia i sytuacje zrodzone z kontaktów na styku dwóch cywilizacji – Wschodu i Zachodu. W centrum tych wydarzeń stawia swoich bohaterów uchwyconych w ich słabości, śmieszności, wahaniach, zagubionych, tęskniących za czymś, świadomych jakiegoś braku, przytłoczonych stratą. W tym pilnym obserwowaniu współczesnego świata pisarka nie unika bynajmniej lekkiego tonu i subtelnych aluzji, które rozluźniają napięcie budowane obrazem, zapachem, kolorem czy emocją. Realistyczny obraz świata przedstawionego w tym zbiorze nowel ma wiele rys i pęknięć, przez które prześwituje świat magiczny, mityczny, nierealny lub choćby taki, którego tożsamość trudno jest jednoznacznie ustalić. Smutnego ambasadora można czytać zarówno w sposób linearny, uznający tym samym nieprzypadkowy porządek poszczególnych tekstów, jak i w sposób dowolny, bez przywiązywania szczególnej wagi do kolejności.
Indie wiosną 2004 roku kraj nieruchomieje w przededniu wielkiej politycznej zmiany. Jednak życie Subhadry, pięćdziesięciodwuletniej, przeciętnej żony i matki, jest już znieruchomiałe od dawna. Wśród codziennych obowiązków i przyzwyczajeń toczy się dzień za dniem, beznamiętnie, automatycznie, bezpiecznie. Tymczasem pojawia się ktoś jeszcze, kto z ukrycia śledzi Subhadrę na ulicach New Delhi, planuje krok, po którym nic już bezpieczne i beznamiętne nie będzie. A dawno odrzucone pytania zaczną bezkompromisowo żądać szczerej odpowiedzi. Powieść Anandy Devi, autorki między innymi słynnego Zielonego sari, to literacki portret Indii, kraju przodków pisarki, a jednocześnie przenikliwy portret kobiecości, która domaga się uznania, samoakceptacji i wolności. Autorka uznaje Indian Tango za swoje najważniejsze dzieło, zwieńczenie trzydziestu lat twórczości, rodzaj literackiego testamentu.