Nieszablonowa biografia jednego z najbardziej znanych świętych na świecie w
formie komiksu! Przeczytaj, z czego zwierza się współwięźniowi św. Maksymilian
Kolbe w ostatnich chwilach życia. Pod koniec 1941 r. franciszkanin Maksymilian
Kolbe dokonał w Auschwitz największego poświęcenia ofiarował swoje życie w
zamian za życie współwięźnia. Ten heroiczny koniec nie może jednak przyćmić
reszty dokonań tego wyjątkowego człowieka: dziennikarza, twórcy wielkiej akcji
wydawniczej, misjonarza w Japonii. Życie Maksymiliana Kolbego było
zdumiewająco bogate jak na kogoś, kto pragnął jedynie ubóstwa i życia w
służbie Niepokalanej Maryi.
Cała społeczność egiptologiczna z radością przygotowuje się do obchodów dwusetnej rocznicy odczytania słynnego Listu do Pana Daciera, uznawanego za początek nowoczesnej egiptologii. Nasza Rozprawa o metodzie, jako kamień milowy w badaniach nad jedną z największych cywilizacji, pozostaje dziełem ponadczasowym, które regularnie ożywia dyskusje w tej dziedzinie. Inicjatywa Filipa Taterki, która obejmuje publikację polskiego przekładu Listu, zasługuje na uznanie, zwłaszcza dzięki rzetelnemu wstępowi wyjaśniającemu historię odczytania pisma hieroglificznego. Uważam, że profesor Jean Leclant, wielki zwolennik pamięci Champolliona, byłby dumny z tego przedsięwzięcia. Leclant, który w 1990 roku zainicjował wydanie bibliografii Champolliona, wspierał również rozwój Muzeum Champolliona w Figeac oraz organizację międzynarodowej konferencji w Grenoble z okazji dwusetnej rocznicy urodzin uczonego. W 2018 roku zwróciłem uwagę na rozproszenie archiwów Pani Alice de la Brière, które zawierają cenne informacje o „papierach rodzinnych” Champolliona. Cenne dokumenty założyciela naszej dyscypliny trafiły do Bibliothèque Nationale de France. Wspominając pracę Taterki, pragnę również przywołać pamięć Jadwigi Lipińskiej, której badania nad Monumentem genealogicznym z Neapolu były dla nas inspirujące.
Jean-Franois Revel - jeden z najwybitniejszych francuskich intelektualistów
pisarz, krytyk literatury, filozof oraz krytyk sztuki - w pierwszej
przetłumaczonej na język polski samodzielnej książce ukazuje swój niepospolity
kunszt eseisty. Piękno i oryginalność tego tekstu polega na tym, że ocenia
powieści Prousta na podstawie bezpośredniej lektury, nie zaś estetycznych
koncepcji autora cyklu W poszukiwaniu straconego czasu, przejętych potem przez
jego komentatorów. Zdaniem Revela geniusz Prousta nie polega na
zrewolucjonizowaniu formy powieści, ale na wynalezieniu powieści bez formy,
sięgnięciu po nową powieściową materię. Proust przyjął aksjomat Ruskina, dla
którego obowiązkiem pisarza jest postrzeganie rzeczywistości, i w swojej
twórczości wyniósł go na najwyższy poziom do tego stopnia, że sztuka i życie
są w niej nierozerwalnie związane.
