Historia początków, rozkwitu i drogi ku potędze największego imperium na
świecie Kim byli ludzie, którzy zbudowali Imperium Brytyjskie? Co nimi
kierowało, jak żyli, walczyli i ginęli, jakie musieli pokonać przeszkody? Na
kartach tej książki przewija się galeria barwnych bohaterów: korsarz i
admirał, zdobywcy Indii, odważny do szaleństwa zdobywca Kanady, opanowany
manią imperialną poszukiwacz diamentów, zagadkowy obrońca Chartumu i
dziesiątki innych postaci. Znakomitą książkę Kazimierza Dziewanowskiego czyta
się niczym powieść przygodową. Wielkość, odwaga i poświęcenie sąsiadują tu z
chciwością, oszustwem i zdradą. Przekonanie o cywilizacyjnej i moralnej misji
białych ludzi prowadzi do pogardy dla wszystkich, którzy nie są Anglikami. A
zaszczepianie w najdalszych zakątkach globu sprawnej administracji, uczciwego
wymiaru sprawiedliwości i nowoczesnej edukacji idzie w parze z przemocą i
podstępem wobec opornych tubylców.
Publikacja przybliża dwunastoletni łódzki okres życia Jerzego Nowosielskiego,
lata 1950 1962 które przypadły na czas jego dojrzewania twórczego i pierwszych
artystycznych sukcesów. Odkrywa wtedy również siebie, jako twórcę
scenograficznego. Wreszcie to okres, w którym Nowosielski rozpoczyna pracę nad
monumentalnym malarstwem sakralnym. W swoich łódzkich latach twórca aktywnie
uczestniczył także w tworzeniu artystycznego środowiska miasta. Nowosielski,
gdy przybywa do Łodzi, ma dwadzieścia siedem lat, jest żonaty z Zofią
Gutkowską i za sobą ma już szereg doświadczeń artystycznych. Między innymi
studia ikonopisarstwa w Ławrze Uniowskiej św. Jana Chrzciciela w Uniowie pod
Lwowem czy asystenturę u Tadeusza Kantora w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk
Plastycznych w Krakowie. Ponadto artysta związany był z Grupą Młodych
Plastyków, utworzoną wokół Kantora, a także z grupą plastyków nowoczesnych i
krakowskim Klubem Artystów. Miał za sobą także udział w zbiorowych pokazach
sztuki, przede wszystkim w wystawie plastyków nowoczesnych w Klubie Młodych
Artystów i Naukowców w 1947 roku, wystawie Polish Art Today w Nowym Jorku
(1948) czy w I wystawie Sztuki Nowoczesnej w krakowskim Pałacu Sztuki
(1948/1949). W okresie łódzkim do tych interesujących Nowosielskiego tematów
należą oprócz wciąż tworzonych kompozycji abstrakcyjnych, w tym wyjątkowych,
organicznych, także zmagania z realizmem. Przez cały okres łódzki nieustająco
jednak tworzył prace realistyczne: akty, sceny przedstawiające kobiety na
plaży, gimnastyczki i pływaczki, sceny rodzajowe we wnętrzach, portrety, grupy
z muzykantami, martwe natury i pejzaże, malarstwo sakralne, scenografie, a
przede wszystkim pejzaże miejskie, łódzkie. Nowosielski potrafił jednak w
swoich płótnach znaleźć własny styl. Można by go nazwać świadomym
prymitywizmem nowoczesnym, w którym przedmioty nie tracą swojej realności.
Dlatego obrazy Nowosielskiego są łatwo komunikatywne, a czasem także pełne
wdzięku. Nowosielski, mieszkając w Łodzi, początkowo żyje z posady kierownika
artystycznego państwowej Dyrekcji Teatrów Lalek, później wykładowcy w
Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, a także z etatu w Miejskim
Biurze Projektów w Łodzi przy kolorystycznym projektowaniu fasad. To właśnie
podczas swojego łódzkiego okresu, artysta miał szansę wziąć udział w wystawie
artystów polskich na XXVIII Biennale Sztuki w Wenecji w 1956 roku. Miasto
opuszcza we wrześniu 1962 roku, tuż przed czterdziestką. Od tego czasu do
śmierci jest już związany z Krakowem, gdzie pracuje w Akademii Sztuk Pięknych.
Publikacja ukazuje wybór głównie prac malarskich Jerzego Nowosielskiego.
Osobna część publikacji to projekty scenograficzne, w tym te przygotowane wraz
z żoną.
