Mirek Kubiak, uczeń piątej klasy jednej z warszawskich podstawówek, marzy o tym, by zostać Indianinem. Jego marzenie ma szansę się spełnić, gdy do rodziny Kubiaków z Ameryki przyjeżdża tajemniczy wuj Eligiusz, który ofiarowuje Mirkowi w prezencie prawdziwy, indiański tomahawk. Tutaj jednak dopiero zaczynają się kłopoty Mirka, który zostaje wplątany w aferę kryminalną...
Wiktor Woroszylski (1927-1996) był poetą, prozaikiem i tłumaczem literatury rosyjskiej, a także autorem utworów dla dzieci oraz dzienników, w których dokumentował kluczowe wydarzenia powojennej Polski. Jako świadek i uczestnik historii, intelektualista oraz obrońca praw ludzi i narodów, jego doświadczenia i obserwacje polityczne zainspirowały zbiór opowiadań wydany w 1987 roku. Po trzydziestu pięciu latach tom ten jest wznawiany z dodatkowymi, mniej znanymi utworami autora. Woroszylski potrafił przenieść współczesne problemy w odległe czasy, co sprawia, że jego opowiadania zachowują aktualność nawet dzisiaj. Mimo upływu lat, tematy takie jak tyrania, cenzura, wojna i ludzkie tragedie wciąż są obecne w naszym świecie. Autor sięga do źródeł naszej judeo-chrześcijańskiej kultury, ukazując powtarzalność ról, które ludzkość odgrywa w różnych kontekstach. Siła tych opowiadań tkwi w ich uniwersalnym przesłaniu, które odzwierciedla ludzkie losy niezależnie od czasu i miejsca. Z Posłowia Joanny Szczęsnej.
Veršované vyprávění o mamutovi, posledním který přežil nástup doby ledové na zeměkouli. Jedna z nejkrásnějších knížek které vznikly v Polsku po 2.sv.v. V Polsku vyšla po roce 2000 už dvakrát, a je hodnocena jako znovu nalezený poklad. Z knížky je možné se v mnohém poučit o zvířátkách i o ledovci. (Tato anotace je volným a kráceným překladem obou níže uvedených současných polských anotací.) Wierszowana historia o mamutku, jedynym ocalałym po zlodowaceniu Ziemi. To jedna z piękniejszych książek dla dzieci powojennej Polski. Wznowiona po ponad 50 latach jest jak odnaleziony skarb. Wierszowane opowiadanko o Mamutku-bałamutku z którego można się wiele nauczyć o zwierzątkach i lodowcu.
Autor místopřísežně prohlašuje, že nechtěl vylíčit ani pohoršit nikoho ze známých, natož z neznámých. Veškeré podobnosti a odlišnosti jsou veskrze náhodné. Pro jistotu však se autor předem omlouvá, a to by snad mělo stačit.
