Enzo Bianchi Books

In this volume, Enzo Bianchi reasons that, above all, the story of God is the story of his relationship with his people. In order to help us get to know this God of our fathers, he analyses a number of encounters between the Lord and significant figures in the Old Testament. The author suggests we can be challenged to question our own certainties.

Shows how in lectio divina we can truly meet the one who speaks, the living Word, God himself, who calls us to live rich Christian lives, even if the Word's work in us remains mysterious.

Tak o relacjach Jezusa z kobietami jeszcze nikt nie pisał. Bianchi wydobywa na światło dzienne to, co wielu z nas, czytając Pismo Święte, uznaje za mało ważne lub czego wcale nie dostrzega: gesty i słowa Jezusa adresowane do kobiet, ale przede wszystkim gesty kobiet – ich dotyk, czułość i ukrytą w nich miłość. W męskim świecie kobiety stawały się zwykle postaciami drugiego planu. Nawet jeśli udawało im się przedrzeć do centrum wydarzeń, to i tak uznawane były za mało ważne i pozostawały milczące. Jako towarzyszki Jezusa odzyskują równość wobec mężczyzn. Bianchi zwraca uwagę na konieczność podtrzymania przez Kościół dzieła zapoczątkowanego przez Jezusa. Nawet jeśli sprawy ogólnie rzecz biorąc toczyły się i nadal toczą w dobrym kierunku, to wciąż pozostaje w tym względzie jeszcze wiele do zrobienia. „Jezus i kobiety” to książka, która zaspokoi nawet najbardziej wymagającego czytelnika. Niezwykle oryginalna, pobudzająca wyobraźnię interpretacja Pisma Świętego. Zachęta do aktywnego zaangażowania się w życie Kościoła.

Jak lepiej zrozumieć rolę liturgii w życiu Kościoła? Enzo Bianchi i Goffredo Boselli dają nam niezawodny klucz do rozwikłania tej tajemnicy. To biblijna historia o Emaus mikrokosmos chrześcijaństwa i prawdziwego człowieczeństwa. Autorzy udowadniają, że współcześnie podobnie jak uczniowie, którzy spotkali Jezusa w drodze mamy tylko jeden sposób na stanie się autentycznymi chrześcijanami. Może się to dokonać wyłącznie przez rozumienie Pisma i łamanie chleba. Czy powrót do mszy trydenckiej jest uzasadniony? Jak podchodzić do emocji towarzyszących nabożeństwom? Co się stanie, jeśli zredukujemy religię jedynie do obrządku? Bianchi i Boselli mierzą się z tymi niełatwymi pytaniami. Jednocześnie przypominają o podstawowej zasadzie ewangelizacji, mówiącej o umieszczeniu słowa Bożego w centrum i podporządkowania się mu. Wielką wartością tej publikacji jest ukazanie związku celebrowanej liturgii z konkretem chrześcijańskiego życia. Autorzy dostarczają przy tym wielu argumentów, które trzeba poznać i z którymi można twórczo dyskutować w debacie o współczesnym kształcie liturgii. Dawno nie czytałem tak duchowo inspirującej książki, która pokazywałaby, że faktycznie życie chrześcijanina znajduje swój szczyt i źródło w liturgii Kościoła. ks. dr Krzysztof Porosło, wykładowca sakramentologii na UPJP2 w Krakowie

Torino, Einaudi, 2008, 8vo legatura editoriale cartonato telato con sovraccopertina illustrata, pp.114 (sottolineature a matita e a pennarello nel testo) .

I giorni degli aromi. I giorni del focolare. I giorni del presepe. I giorni della memoria. Luoghi e tempi che attraversano gli anni, segnano il ritmo delle nostre gioie e dei nostri incontri per diventare l'intera vita. «Ogni cosa alla sua stagione», dice il proverbio, e qui le stagioni raccontate sono quelle dell'uomo. Le quiete ore del ricordo e della meditazione, i pranzi consumati insieme, gli istanti dell'amicizia che scalda il cuore. Il tempo presente che la vecchiaia insegna a gustare ogni giorno.

'Paradoks krzyża', jak konflikt śmierci i życia, skazania i zbawienia, milczenia i krzyku, zawsze karmił myśli i serca chrześcijan, którzy pragnęli złamać przyzwyczajenia rozważania, lenistwo wiary i chcieli medytować od początku ten ruch 'oddalenia i bliskości' Boga, umieszczając swoje życie w cieniu tego drzewa.

Pismo Święte jest orędziem Boga do człowieka, do każdego człowieka, jest wezwaniem zwróconym do osoby, aby osobiście poznała Boga, aby spotkała się z Chrystusem i żyła dla Niego, a nie już tylko dla siebie. Skoro więc Pismo Święte powierza nam Słowo Boże, powinniśmy je przyjmować w świetle Ducha Świętego, czytać je i podchodzić do niego z wiarą, że jest to Słowo, które pochodzi od Boga i do Boga prowadzi.