Mario Benedetti was a Uruguayan journalist, novelist, and poet, recognized as one of the most significant Latin American writers of the 20th century. Despite an extensive body of work encompassing over eighty publications and translations into twenty languages, he remained less known in the English-speaking world. A key figure of the 'Generation of 45' literary movement, Benedetti's writing explored profound themes relevant to his time. His career was deeply intertwined with journalism and his literary contributions highlight his impact on 20th-century Latin American literature.
Poslední sbírka krátkých povídek uruguayského autora. Vyrozumíme brzy, že hranicí mezi budoucností a minulostí je tu smrt, ač pohledy do budoucna to nejsou černé, ale ani úplně smířené a jen nenápadně rekapitulující. Kdo si ostatně může dovolit o smrti mluvit? Je k tomu věk kvalifikací? Smrt tu má podstatné slovo, ale přece spíše než budoucnost…
Mario Benedetti, uno de los grandes genios de la literatura latinoamericana contemporánea, nos zambulle en el inmenso océano de la existencia, mostrando a través de su mirada lo más íntimo de una realidad cruel, pero siempre esperanzadora. Diecinueve cuentos impregnados de las sorprendentes atmósferas que envuelven la vida cotidiana. En la ciudad, hombres y mujeres se aman y se odian; mueren, sobreviven, se deterioran y renacen; sonríen, lloran; se pierden y regresan a través de caminos muchas veces recorridos, o descubren nuevos senderos iluminados por un radiante sol montevideano. La soledad, las dificultades de comunicación, la conciencia de la muerte, la alegría de la vida o el paso del tiempo son algunos de los temas incluidos en estos relatos, que retratan sorprendentes atmósferas de la vida cotidiana. Pocos escritores son capaces de enfrentar al lector con la vida y la muerte de una forma tan delicada, tan humana y al mismo tiempo brutal. Mario Benedetti, uno de los grandes genios de la literatura latinoamericana contemporánea, nos zambulle en el inmenso océano de la existencia, mostrando a través de su mirada lo más íntimo de una realidad cruel, pero siempre esperanzadora. ENGLISH DESCRIPTION Some unexpected events can change our destiny. Especially the biggest of all: death—an event that seems to always find us unawares even when she’s given us many a warning. From fear to serenity, from pain to pleasure and from the solemn to the entertaining, Mario Benedetti’s prose will take readers to familiar and beloved lands.
El álbum arranca con una historia de amor entre niños de doce años que se besan con los ojos abiertos y acaban casándose por despecho, sigue una conversación entre dos jóvenes que deciden descubrir sus cuerpos en vez de dedicarse a morir, y así sucesivamente, pasando por la edad madura, el matrimonio y la traición, hasta llegar a la carta conmovedora que cierra el álbum. Todo servido en la bandeja de la prosa inmensa de Mario Benedetti y acompañado por unas espléndidas ilustraciones
Soubor povídek Montevidejci (Montevideanos) poprvé vyšel v roce 1959 a byl první literární prací autora, jež obdržela jednohlasné uznání kritiky i čtenářského publika. Na jevišti hlavního města Uruguaye rozvíjí Benedetti svá oblíbená témata (zejména rodinné a milenecké vztahy) a činí tak s jemným humorem a velkým porozuměním. Živé, emočně důvěryhodné postavy zde zakoušejí univerzální lidské pocity jako je radost, samota, bolest či nenávist. Třebaže jsou Montevidejci v jádru uruguayské, montevidejské příběhy, svou lidskostí a intimností rezonují u čtenářů na celém světě a navzdory době, která uběhla od jejich napsání, zůstávají stále svěží.
Po románech Jaro s rozbitou tváří a Lešení se jedná o třetí Benedettiho dílo z dílny nakladatelství Runa.
Edición revisada de todos los relatos de Benedetti, uno de los grandes cuentistas del siglo XX en español. Leer a Benedetti es emprender un viaje desde el reino de la imaginación que a diario se restaura y en donde el remitente es el corazón de uno mismo. En estosCuentos completosencontramos historias de amor, de política, humorísticas e incluso trágicas, pero ante todo una serie de espejos donde es posible ver nuestra vida. Todos podemos reconocernos en sus personajes. El volumen incluye los relatos de los librosEsta mañana, Montevideanos, La muerte y otras sorpresas, Con y sin nostalgia, GeografíasyDespistes y franquezas. Y, por primera vez, en esta edición se recogen los cuentos deBuzón de tiempoyEl porvenir de mi pasado. La crítica ha dicho... «EstosCuentos completosprueban que Mario Benedetti es uno de los grandes cuentistas de nuestra lengua y de nuestro siglo. En manos de Benedetti el cuento aparece como un género de una ductilidad y flexibilidad incomparables. Es el más antiguo y el más nuevo. En él todo se ha hecho y todo está por hacerse.» José Emilio Pacheco
La primera novela de Mario Benedetti. La aparición de Quién de nosotros fue celebrada por la crítica uruguaya, que calificó la obra como «el libro más prometedor que nuestra literatura de ficción haya producido en estos años», y desde entonces ha sido reeditada continuamente. La historia de un triángulo amoroso, como el que forman Miguel, Alicia y Lucas, es utilizada por el autor para ofrecernos una imprevisible e irónica exploración de la soledad humana, con un final abierto que se resumirá en la última frase del libro: «¿Quién de nosotros juzga a quién?» ENGLISH DESCRIPTION Celebrated by critics as the most promising work in Uruguayan fiction at the time, Mario Benedetti's first novel has never been out of print, being constantly reedited since it was first published. Using a love triangle formed by Miguel, Alicia and Lucas, the author presents an ironic and unpredictable vision of human solitude. Summarized through the last phrase in the novel "Which one of us can throw the first stone?," the open ending invites us to reflect on our human nature.
Indispensable en la bibliografía de Benedetti, Gracias por el fuego es una novela que supera los tópicos, para inundar de vida y aprendizaje la experiencia del buen lector. Ramón Budiño quiere matar a su padre, quien representa lo peor de un país, Uruguay, y de una clase social que ha huido de su propia responsabilidad por el miedo a ser censurada. El peso del caudillismo en la vida cotidiana después de más de un siglo de independencia es para Ramón señal de que nada se ha renovado; de que todos siguen inmersos en una mentalidad política y social que impide tanto el desarrollo colectivo como el personal. La frustración por no poder matar a su padre a pesar de haber planeado concienzudamente su asesinato representa una fiel metáfora de la tela de araña en la que Ramón lleva atrapado durante años. ENGLISH DESCRIPTION Ramón Budiño wants to kill his father, a man who represents the worst of Uruguay: an entire social class that fled from their responsibilities fearing censure and condemnation. Even after a hundred years of independence, "caudillismo" prevails as a clear sign that nothing has changed. Ramón's minutely planned yet frustrated murder attempts are an accurate metaphor of the spider's web he's been trapped in for years. An essential volume in Benedetti's bibliography, Gracias por el fuego goes beyond the commonplace to create a true life and learning experience.
Santiago is trapped. Taken political prisoner in Montevideo after a brutal military coup, he can do nothing but write letters to his family, and try to stay sane. Far away, his nine-year-old daughter Beatrice wonders at the marvels of 1970s Buenos Aires, but her grandpa and mother - Santiago's beautiful, careworn wife, Graciela - struggle to adjust to a life in exile. Graciela fights to retain the fiery passion that suffused her marriage, her politics, her whole life, as day by day Santiago edges closer to freedom. But Santiago's rakish, reckless best friend is a constant, brooding presence in the exiles' lives, and Graciela finds herself drawn irresistibly towards him. A lucid, heart-wrenching saga of a family torn apart by the forces of history, Springtime in a Broken Mirror tells with tenderness and fury of the indelible imprint politics leaves on individual lives. Generous and unflinching, it asks whether the broken bonds of family and history can ever truly be mended.
Přímé a bolestné svědectví odhalující drama rozervaného člověka zmítajícího se v rozštěpené společnosti zlomené útlakem a vládní zlovůlí, most klenoucí se mezi dvěma prostory – Uruguayí totalitní a Uruguayí exilovou. Skrze všudypřítomnou něhu, lásku, vášeň a lidskost se nám proslulý uruguayský spisovatel snaží předat skromné poselství naděje: po zdánlivě nekonečné zimě se nakonec ohlásí jaro, i když trochu pochroumané.
Mario Benedetti (1920-2009), urugwajski poeta, prozaik, eseista i dziennikarz,
to jeden z najwybitniejszych pisarzy XX wieku. Żyjąc na obczyźnie tworzył z
potrzeby serca i dla serc pokrzepienia wiedziony cudowną intuicją poznawania
otaczającej nas rzeczywistości. Nie epatował wybierając proste formy i
posługując się językiem dostępnym dla każdego i opowiadał nam o miłości,
przemijaniu, wartościach stanowiących podstawę życia każdego człowieka i o
wygnaniu, którego doświadczenie wywarło na pisarz wpływ ogromny. Odsłaniam
przed nami najbardziej osobiste uczucia, doznania i pragnienia, pozwalając
uczestniczyć w jego życiu i w życiu każdego z nas. Jego wiersze czytają
wszyscy; i jest to dar największy, dany przez człowieka, który pisał szczerze
i prosto jak szczere i proste było jego życie. Poezja Benedettiego, jak niczym
nie skrępowana wolność, unosi się ponad światem i kontempluje go ze
szczególnym smakiem i wyjątkowym przesłaniem: wpisuje się w magiczne słowa –
zaklęcia odsłaniając tajemnice nie tyle istnienia, co tego istnienia
przeżywania. Podobnie jak Roberto Fernández Retamar1, Roque Dalton2 czy Juan
Gelman3 posługuje się Benedetti językiem dialogu, bezpośredniego spotkania z
czytelnikiem. Nie unika żadnego z tematów, które dla każdego człowieka
stanowią o jego być lub nie być: miłość, rodzina, czas, tęsknota, pamięć;
życie codzienne, bycie jednostką i bycie jednostką w społeczności;
spostrzeganie, doznawanie i przeżywanie. Zawsze intymnie. Daleki od
intelektualnego manieryzmu potrafi spleść język z rzeczywistością tak, iż
wydają się one być w związku nie tyle nierozerwalnym, co wiecznym i trwałym,
wybranym i naznaczonym koniecznością. Dlatego pojęcia najbardziej płoche, jak
wolność, pożądanie, miłość czy śmierć, nabierają nowego znaczenia w
poszukiwaniu perspektyw jakby nie widocznych, niejasnych, zarysowanych ledwie
i wymykających się naszemu poznaniu. Benedetti prowokuje do podjęcia rozmowy,
w której to my sami stajemy wobec siebie zadając pytania, na które jak dotąd
nie udało nam się znaleźć odpowiedzi; nie tyle żadnej odpowiedzi, co
odpowiedzi nas satysfakcjonującej, bliskiej nam, dającej się ogarnąć
intelektem i którą to odpowiedzią możemy się podzielić z innymi.