Na początku grudnia 2019 roku władze Chin ogłaszają, że nieznany wirus z Wuhanu nie przenosi się z człowieka na człowieka i można go kontrolować. W rzeczywistości szpitale są przepełnione, a ludzie umierają na ulicach. Lekarze, zastraszani przez rząd, boją się ujawniać prawdziwe informacje, a państwo ukrywa dane, stawiając obchody Chińskiego Nowego Roku ponad bezpieczeństwo obywateli. Wkrótce Wuhan pustoszeje, a Murong Xuecun postanawia zbadać strefę zero, wiedząc, że tajna policja obserwuje każdy jego ruch. Reportaż przedstawia pierwsze tygodnie pandemii z perspektywy zwykłych ludzi: lekarzy, sprzątaczek, aktywistek i wolontariuszy, którzy stawiają czoła inwigilacji. Obywatele, przez całe życie podporządkowani władzy, w obliczu pandemii dostrzegają pułapkę, w jakiej się znaleźli. „Partia komunistyczna nie wie, jak poradzić sobie z wirusem, ale doskonale umie kontrolować naród” – mówi jeden z bohaterów. Książka ukazuje, jak władza w Chinach się centralizuje i jak Chińczycy są poddawani różnym technikom manipulacji. To wstrząsający reportaż, który demaskuje brutalną rzeczywistość życia w epicentrum pandemii.
