Adam Michnik is a pivotal figure in Polish dissent, a historian and essayist whose writing often explores themes of freedom, democracy, and social responsibility. His work reflects a profound understanding of historical processes and the moral dilemmas that shape modern society. Michnik's sharp intellect and uncompromising stance against totalitarianism make him a significant voice in European intellectual discourse.
Collects the conversations between the former president of the Czech Republic and the editor in chief of the largest daily newspaper in Poland, beginning in the 1970s and continuing as they lived through a tumultuous era in Central Europe.
Niezwykłe spotkanie ludzi wywodzących się z różnych środowisk i przeciwstawnych tradycji owocuje nieoczekiwaną przyjaźnią. Ukazane w prowadzonej przez dziennikarza rozmowie osobiste losy dwóch wybitnych intelektualistów odzwierciedlają polskie doświadczenia ostatniego półwiecza i ujawniają nieznane okoliczności historycznych procesów. Pełna autokrytycyzmu analiza dwóch diametralnie odmiennych światów - Kościoła katolickiego i antykomunistycznych środowisk laickich - ujawnia zaskakujące analogie i nieoczekiwane odpowiedzi na pytania podstawowe: o treść życia, wiary, wolności, polskości.
ALEKSIEJ NAWALNY okazał się tak mocny i tak straszny dla Putina, że dyktator
nie pozwolił mu żyć nawet w najcięższym łagrze za kołem podbiegunowym, niemal
dwa tysiące kilometrów na północ od Moskwy. Dlaczego rosyjski satrapa bał się
go tak bardzo, że nigdy nie wymieniał jego nazwiska? Odpowiedź można znaleźć w
„Dialogach” Adama Michnika z Aleksiejem Nawalnym, zapisie niezwykłego
spotkania dwóch ludzi, którzy bezkompromisowo walczyli o wolność dla swoich
ojczyzn. Ale to również książka o Rosji, innej Rosji, takiej, za którą Nawalny
gotów był oddać życie. „Chytrzy i zdradzieccy Polacy, którzy nienawidzą
Rosjan, to bardzo rozpowszechnione w Rosji wyobrażenie. Myślę, że normalizacja
stosunków z Polską to jeden z najważniejszych, ale też najbardziej
skomplikowanych postulatów do realizacji w nowej Rosji. Powinniśmy się uczyć
od Polski, ponieważ te same problemy, z którymi zetknęła się Polska na drodze
do Europy, będą również naszymi problemami.” — ALEKSIEJ NAWALNY — „Myślałem o
tym, dlaczego masz taki autorytet, Aleksieju. Nie mówisz Rosjanom – jak
niejeden wielki dziewiętnastowieczny rosyjski pisarz – że są niczym. Szanujesz
godność ludzi, pokazujesz im, że mogą wybierać między uczciwością a kłamstwem.
To jest moim zdaniem najskuteczniejsza metoda walki: mówienie prawdy zamiast
podburzania społeczeństwa przeciwko putinistom.” — ADAM MICHNIK — Aleksiej
Nawalny urodził się 4 czerwca 1976 roku w Butyniu pod Moskwą. Z wykształcenia
był prawnikiem, ale już jako bardzo młody człowiek działał w prodemokratycznej
partii Jabłoko. W 2008 roku jako bloger zaczął kampanię przeciwko korupcji w
Rosji. Dwa lata później napisał, że putinowska Jedna Rosja jest „partią
oszustów i złodziei”. Zaczęły się prześladowania – przeciwko Nawalnemu
prowadzono śledztwa w sprawach o rzekome przestępstwa gospodarcze. W 2012 roku
stał się jednym z liderów masowych ulicznych protestów przeciwko powrotowi
Putina na Kreml. Był wielokrotnie aresztowany za udział w demonstracjach. W
2020 roku zasłabł na pokładzie samolotu lecącego do Omska. Uratowano go w
szpitalu w Niemczech, chociaż okazało się, że został otruty osławionym
nowiczokiem. Rok później aresztowano Nawalnego na lotnisku w Moskwie. Został
zesłany do łagru na Dalekiej Północy. 16 lutego 2024 roku świat dowiedział
się, że Aleksiej Nawalny nie żyje. Jeszcze na wolności spotkał się w Moskwie z
Adamem Michnikiem, redaktorem naczelnym „Gazety Wyborczej”. „DIALOGI” są
zapisem ich rozmów.
Tom 7 jubileuszowej serii Dzieł Wybranych Adama Michnika, którą obecnie wydajemy w formie e-booków, obejmuje teksty publicystyczne publikowane w niezależnym kwartalniku politycznym Krytyka, paryskiej Kulturze, tygodniku Polityka, kwartalniku Zeszyty Literackie, w książce Stanisława Lema Cyberiada oraz w Gazecie Wyborczej.Pisma, które składają się na niniejszy zbiór, pomieszczono w czterech częściach. Pierwszą z nich Płynie się zawsze pod prąd można nazwać literacką. Znajdziemy w niej m. in. rozmowy z wybitnymi postaciami kultury: Josifem Brodskim, Leszkiem Kołakowskim, Tadeuszem Konwickim. Opisują one stan naszej współczesnej literatury, zawierają również refleksje na temat dziejów naszego narodu oraz kondycji naszego kraju. Części druga, trzecia i czwarta: Ku pojednaniu (Portugalia, Hiszpania, Chile), Francja to brzmi pięknie i Dobre Niemcy to publicystyka o charakterze politycznym. W rozmowach z prezydentem Portugalii Mário Soaresem czy z prezydentem Francji Nicolasem Sarkozym przeczytamy m. in. o portugalskiej rewolucji, wizjach nowoczesnej Europy i stosunkach francusko-amerykańskich.
Dla mnie, Panie Generale, więzienie nie jest żadną szczeg�lnie dotkliwą karą.
Tamtej grudniowej nocy to nie ja zostałem proskrybowany, to wolność; to nie ja
dziś jestem więziony, to Polska. Dla mnie, Panie Generale, karą byłoby, gdybym
musiał na Pańskie polecenie szpiclować, machać pałką, strzelać do robotnik�w,
przesłuchiwać uwięzionych i wydawać haniebne wyroki skazujące. Szczęśliwy
jestem, że znalazłem się po właściwej stronie: wśr�d ofiar, a nie wśr�d
oprawc�w.
Pakiet książek: Adam Michnik - Adam Michnik Są takie książki, których gdyby
nie więzienie Adam Michnik nigdy by nie przeczytał, jak choćby W poszukiwaniu
straconego czasu Marcela Prousta. Są takie książki, których gdyby nie
więzienie Adam nigdy by nie napisał, jak choćby Z dziejów honoru w Polsce. I
są też takie książki, które Adama zaprowadziły do więzienia w tym znaczeniu,
że go ukształtowały takim, jakiego go znamy i podziwiamy. Książki, po których
przeczytaniu nie mógł się zachować inaczej. To dzieła Conrada, Camusa,
Szczepańskiego, Mickiewicza, Herberta, Norwida... A Adam, którego podziwiamy,
to ten, który po herbertowsku kroczy wyprostowany wśród tych, co na kolanach.
Który powtarza wrogom i przyjaciołom swoje: tak, tak; nie, nie. Przy czym nie
ma ani wiecznych wrogów, ani wiecznych przyjaciół. Ma za to wieczne zasady.
Oto trzy Adamowe książki złożone na jego trzy ćwiartki wieku. Z dziejów
honoru..., Między Panem a Plebanem i W cieniu totalitaryzmu. Każda pozycja to
inna epoka. Każda ma innych bohaterów. Ale w istocie wszystkie są o tym samym.
O życiu w zgodzie z samym sobą, o sile bezsilnych, o nadziei w
beznadziejności, o człowieku wobec totalizmu, o zdolności zrozumienia drugiego
i o odwadze. Nie da się pisać o Michniku bez patosu, zwłaszcza na jego 75
urodziny. Patos bowiem to nieodłączna cecha romantyków, a Adam jest
ucieleśnieniem polskiej a raczej arcypolskiej tradycji romantycznej.
Olaf Kühl, 1955 geboren, studierte Slawistik, Osteuropäische Geschichte und Zeitgeschichte und arbeitete lange Jahre als Osteuropareferent für die Regierenden Bürgermeister von Berlin. Er ist Autor und einer der wichtigsten Übersetzer aus dem Polnischen und Russischen, u. a. wurde er mit dem Karl-Dedecius-Preis und dem Brücke Berlin-Preis ausgezeichnet. Sein zweiter Roman, «Der wahre Sohn», war 2013 für den Deutschen Buchpreis nominiert.