Adam Michnik Books

Collects the conversations between the former president of the Czech Republic and the editor in chief of the largest daily newspaper in Poland, beginning in the 1970s and continuing as they lived through a tumultuous era in Central Europe.

Niezwykłe spotkanie ludzi wywodzących się z różnych środowisk i przeciwstawnych tradycji owocuje nieoczekiwaną przyjaźnią. Ukazane w prowadzonej przez dziennikarza rozmowie osobiste losy dwóch wybitnych intelektualistów odzwierciedlają polskie doświadczenia ostatniego półwiecza i ujawniają nieznane okoliczności historycznych procesów. Pełna autokrytycyzmu analiza dwóch diametralnie odmiennych światów - Kościoła katolickiego i antykomunistycznych środowisk laickich - ujawnia zaskakujące analogie i nieoczekiwane odpowiedzi na pytania podstawowe: o treść życia, wiary, wolności, polskości.

ALEKSIEJ NAWALNY okazał się tak groźny dla Putina, że dyktator nie pozwolił mu żyć nawet w najcięższym łagrze na północy Rosji, prawie dwa tysiące kilometrów od Moskwy. Dlaczego tak się bał Nawalnego, że nigdy nie wymieniał jego nazwiska? Odpowiedź znajduje się w „Dialogach” Adama Michnika z Nawalnym, które dokumentują spotkanie dwóch ludzi walczących o wolność. Książka ukazuje inną Rosję, za którą Nawalny był gotów oddać życie. Nawalny zauważa, że w Rosji panuje wyobrażenie o Polakach jako „chytrej i zdradzieckiej” nacji, ale podkreśla, że normalizacja stosunków z Polską jest kluczowa dla nowej Rosji. Uważa, że Rosja powinna uczyć się od Polski, ponieważ napotka te same wyzwania na drodze do Europy. Michnik zwraca uwagę na autorytet Nawalnego, który szanuje godność ludzi i pokazuje im, że mogą wybierać między uczciwością a kłamstwem. Nawalny, urodzony w 1976 roku, był prawnikiem i działaczem prodemokratycznym. Jako bloger w 2008 roku rozpoczął kampanię przeciwko korupcji, a w 2012 roku stał się jednym z liderów protestów przeciwko Putinowi. Po otruciu nowiczokiem w 2020 roku i aresztowaniu w 2021 roku, trafił do łagru. 16 lutego 2024 roku świat dowiedział się o jego śmierci. „DIALOGI” dokumentują ich rozmowy.

Tom 7 jubileuszowej serii Dzieł Wybranych Adama Michnika, którą obecnie wydajemy w formie e-booków, obejmuje teksty publicystyczne publikowane w niezależnym kwartalniku politycznym Krytyka, paryskiej Kulturze, tygodniku Polityka, kwartalniku Zeszyty Literackie, w książce Stanisława Lema Cyberiada oraz w Gazecie Wyborczej.Pisma, które składają się na niniejszy zbiór, pomieszczono w czterech częściach. Pierwszą z nich Płynie się zawsze pod prąd można nazwać literacką. Znajdziemy w niej m. in. rozmowy z wybitnymi postaciami kultury: Josifem Brodskim, Leszkiem Kołakowskim, Tadeuszem Konwickim. Opisują one stan naszej współczesnej literatury, zawierają również refleksje na temat dziejów naszego narodu oraz kondycji naszego kraju. Części druga, trzecia i czwarta: Ku pojednaniu (Portugalia, Hiszpania, Chile), Francja to brzmi pięknie i Dobre Niemcy to publicystyka o charakterze politycznym. W rozmowach z prezydentem Portugalii Mário Soaresem czy z prezydentem Francji Nicolasem Sarkozym przeczytamy m. in. o portugalskiej rewolucji, wizjach nowoczesnej Europy i stosunkach francusko-amerykańskich.

Dla mnie, Panie Generale, więzienie nie jest żadną szczeg�lnie dotkliwą karą. Tamtej grudniowej nocy to nie ja zostałem proskrybowany, to wolność; to nie ja dziś jestem więziony, to Polska. Dla mnie, Panie Generale, karą byłoby, gdybym musiał na Pańskie polecenie szpiclować, machać pałką, strzelać do robotnik�w, przesłuchiwać uwięzionych i wydawać haniebne wyroki skazujące. Szczęśliwy jestem, że znalazłem się po właściwej stronie: wśr�d ofiar, a nie wśr�d oprawc�w.

Pakiet książek: Adam Michnik - Adam Michnik Są takie książki, których gdyby nie więzienie Adam Michnik nigdy by nie przeczytał, jak choćby W poszukiwaniu straconego czasu Marcela Prousta. Są takie książki, których gdyby nie więzienie Adam nigdy by nie napisał, jak choćby Z dziejów honoru w Polsce. I są też takie książki, które Adama zaprowadziły do więzienia w tym znaczeniu, że go ukształtowały takim, jakiego go znamy i podziwiamy. Książki, po których przeczytaniu nie mógł się zachować inaczej. To dzieła Conrada, Camusa, Szczepańskiego, Mickiewicza, Herberta, Norwida... A Adam, którego podziwiamy, to ten, który po herbertowsku kroczy wyprostowany wśród tych, co na kolanach. Który powtarza wrogom i przyjaciołom swoje: tak, tak; nie, nie. Przy czym nie ma ani wiecznych wrogów, ani wiecznych przyjaciół. Ma za to wieczne zasady. Oto trzy Adamowe książki złożone na jego trzy ćwiartki wieku. Z dziejów honoru..., Między Panem a Plebanem i W cieniu totalitaryzmu. Każda pozycja to inna epoka. Każda ma innych bohaterów. Ale w istocie wszystkie są o tym samym. O życiu w zgodzie z samym sobą, o sile bezsilnych, o nadziei w beznadziejności, o człowieku wobec totalizmu, o zdolności zrozumienia drugiego i o odwadze. Nie da się pisać o Michniku bez patosu, zwłaszcza na jego 75 urodziny. Patos bowiem to nieodłączna cecha romantyków, a Adam jest ucieleśnieniem polskiej a raczej arcypolskiej tradycji romantycznej.

Olaf Kühl, 1955 geboren, studierte Slawistik, Osteuropäische Geschichte und Zeitgeschichte und arbeitete lange Jahre als Osteuropareferent für die Regierenden Bürgermeister von Berlin. Er ist Autor und einer der wichtigsten Übersetzer aus dem Polnischen und Russischen, u. a. wurde er mit dem Karl-Dedecius-Preis und dem Brücke Berlin-Preis ausgezeichnet. Sein zweiter Roman, «Der wahre Sohn», war 2013 für den Deutschen Buchpreis nominiert.