Nigdy dość dobra

More about the book

Pisanie tej książki stanowiło dla mnie kulminację lat badań i wewnętrznej podróży, przenoszącej mnie do czasów, gdy byłam małą dziewczynką, która czuła, że coś jest nie tak, ale nie wiedziała, dlaczego.Czytając książki o więzach matki z córką, zawsze doznawałam intensywnego poczucia straty i obawiałam się, że jestem w tym cierpieniu odosobniona.Eksperci pisali o złożoności tych związków, o przesyceniu ich konfliktem i ambiwalencją, a ja odczuwałam coś zgoła innego – pustkę, brak empatii, znudzenie i brak poczucia bycia kochaną.Dopiero z chwilą, gdy zaczęłam rozumieć charakterystyczną pustkę wynikającą z matczynego narcyzmu, elementy układanki zaczęły nagle pasować; bardziej zrozumiałe stawały się moje doświadczenia, smutek i brak wspomnień. Bez tego rozumienia bezradnie miotamy się, popełniamy pomyłki, mamy głębokie poczucie braku wartości własnej i na każdym kroku sabotujemy siebie i całe swoje życie. - autorka