Lazurowe księstwo. Współczesny system polityczny Monako

Monako zaliczanie jest do tzw. mikropaństw europejskich, tj. grona europejskich państw o niewielkiej liczbie ludności i niewielkim terytorium, pozostających w specyficznych stosunkach ze swoimi sąsiadami. Mikropaństwa europejskie stanowią przedmiot zainteresowania stosunkowo niewielu badaczy, choć w ostatnich kilku latach zauważana jest tendencja wzrostowa (w szczególności w nauce polskiej) zainteresowania naukowego systemami politycznymi tych państw. Polscy badacze często stosują terminy „minipaństwa” i „mikropaństwa” będące prostymi tłumaczeniami z języka angielskiego. Pierwszym z nich posługuje się m.in. M. A. Sosnowska, która podjęła się analizy systemu politycznego Monako, a także A. Kosicki, podejmujący się analizy podmiotowości europejskich mikropaństw w świetle prawa międzynarodowego. Tym samym terminem posługuje się też R. Kwiecień, który do grona minipaństw zalicza również Watykan. Mianem minipaństw lub mikropaństw (terminy traktowane w tym przypadku jako synonimy) określa D. Kondrakiewicz „niewielkie pod względem terytorialnym jednostki, w których liczba mieszkańców sięga kilkuset, a czasami zaledwie kilku tysięcy”, zaliczając do grona minipaństw i mikropaństw pięć najmniejszych państw Europy (uwzględniając Watykan) i siedem państw pozaeuropejskich. Opis stanowi fragment Wstępu