In this the third instalment in the series, having by the late 19th century made its way to its former sanctuary in the Swiss Alps, Gouroull - in league with a rotten priest who is in the grip of a frenzied Nietzschean ambition to preside over the creation of a superhuman hybrid race - turns its dread attention toward the beautiful young women of Gottwohl...
Timeless wisdom on life today from a leading French intellectual and one of the greatest of contemporary spiritual leaders that picks up whereThe Art of Happinessleft off. French film writer Jean-Claude Carri're had the extraordinary opportunity to sit down for a series of conversations with one of today's most respected and popular spiritual leaders His Holiness, Tenzin Gyatso, the fourteenth Dalai Lama. Those interviews, which make upViolence and Compassion, give readers a historic chance to listen in as two formidable thinkers discuss issues that are of concern to all. The discussion covers the various problems that confront world civilization today; including terrorism, the population explosion, environmental dangers, and an escalation in random violence. The Dalai Lama exhibits his characteristic warmth and clarity of thought throughout each of these talks, but what readers will find most valuable is his ability to cut through to the essence of each issue and offer insightful guidance. Carri're, though respectful, never settles for pat answers and consistently asks the down-to-earth questions readers themselves would undoubtedly have asked. The insightful dialogues contained inViolence and Compassionbrings humanity the profound wisdom needed to tackle the challenges of the twenty-first century.
'Where can one find the Mahabharata? The facile answer is "India."' A chance comment in 1974 fired Peter Brook and Jean-Claude Carrière with the idea of producing a play based on the epic. Together they travelled across India, searching for all possible theatrical forms of the great poem. The result was an epic play--9 hours with two intermissions--later made into a film and a TV series, which has become a landmark in theatre. Another result was this delightful book made from the notes that Carriere jotted down during his travels, whose charm is enhanced by his piquant illustrations that run through the pages. The 'sacred frenzy' of Theyyam in a Kerala village and the intricacies of Kathakali are interwoven with their encounters with the aged Shankaracharya of Kanchipuram, a 'one-in-three saint', and the legendary Satyajit Ray in Kolkata. Here they also meet Professor P. Lal, who has been working for twenty years on translating the Mahabhararta into English. It is vignettes like these that make their search for the epic into a journey that shows India, through Carrière's words and sketches, in a way it has never been seen before.
Das Buch: Die größte Erfindung der Menschheit. Zu diesem Schluss kommen Umberto Eco und Jean-Claude Carrière, Autoren aus Italien und Frankreich, die zusammenkamen, um sich über die Zukunft des Buches zu unterhalten. In einer rasanten Reise durch die Zeit, von der Papyrusrolle über Gutenberg bis zum E-Book sprechen sie über die Faszination von Bibliotheken, welche Bücher sie vor dem Feuer retten würden, und über die Frage, ob es Sinn macht, „Krieg und Frieden“ als E-Book zu lesen. Die originellen, unterhaltsamen und höchst informativen Anekdoten der beiden Passionierten sind ein Muss für alle, die das Buch als Gegenstand lieben.
"Des fleurs, des pavés et des tanks" pourrait être le sous-titre de ces deux années d'utopie : deux années bariolées, insolentes, lyriques et sexuellement désordonnées. Deux années inoubliables qui ont fait bouger des sociétés assoupies et nous ont ouvert des portes inconnues.Par les hasards de mon activité de scénariste j'ai connu de près, dans les années 1968-1969, trois villes chaudes: New York, Paris, Prague - et de nouveau New York.Des fleurs dans les cheveux, des pavés dans la nuit, des tanks pour écraser l'espoir. Un vent d'utopie a vraiment soufflé sur ces années-là, que j'ai passées aux côtés de Luis Buñuel, de Louis Malle et surtout de Milos Forman, errant de pays en pays. Nous qui voulions écrire une petite histoire, nous étions chassés par la grande.De ces deux années extraordinaires, aujourd'hui détestées ou idolâtrées, j'ai tenté de tisser mes souvenirs. Je me suis rappelé, à travers les pièges de la mémoire, les cris, les refus, les fuites, les drogues, les rêves et le sexe qui se disait libre, et le monde nouveau qui s'annonçait tout proche.J'ai même essayé de dire où tout cela nous a menés, avec le sentiment, de plus en plus vif, que cette utopie a été la dernière qui se soit levée en Occident. En connaîtrons-nous, quelque jour, une autre?
W listopadzie winiarze zlewali nowe wino. Były to czasy, kiedy każdy winiarz wyrabiał inne. Wieczorami zapraszali się wzajemnie do domów i próbowali swoje wina, pogryzając pierwsze w sezonie kasztany. Takie wino nazywano szorstkim. Nie do końca sfermentowane, miało w sobie jeszcze jakieś dziecinne nieokrzesanie, nieco chropowatą piankę, meszek, pod językiem zostawiało coś, co nie miało długo przetrwać, coś niewykończonego, przemijającego, jakby ten winny noworodek krył się jeszcze przez chwilę przed zgiełkiem świata.Tak też mówiono o pączkach winorośli, które przychodziły na świat pokryte puszkiem i traciły go na upalnym słońcu. Jeszcze dziś mówimy, że źrebaka trzeba odwłosić, czyli odebrać go matce, nauczyć żyć.To na pamiątkę tego szorstkiego wina i młodego chłopca, który je próbował maczając w nim wargi, napisana została ta książka. Jean-Claude CarriereWszyscy mówimy Paryż, ach Paryż! A co dopiero Paryż przedwojenny, raj artystów, stolica świata! Jednak prawdziwa Francja jest gdzie indziej, na głębokiej prowincji, tam, gdzie tłoczy się wino, proboszcz przejeżdża na rowerze, a nim powstaną pyszne sery, trzeba naharować się w oborze. Taką dawną wiejską Francję, dzieciństwo spędzone w Langwedocji wspomina Jean-Claude Carriere, pisarz pierwszorzędny. Wyczarował tu nie tylko opowieść rodzinną, lecz także obyczajową i historyczną. To Francja, jaką kocha się dziś najbardziej, bo jeszcze jej kawałek pozostało. Przeczytajcie, zanim tam (znowu) pojedziecie. Marek Bieńczyk
