Michael H. Kater Book order

A wide-ranging, insightful history of culture in West Germany-from literature, film, and music to theater and the visual arts

Rekrutacja dzieci w szeregi przesiąkniętych ideologią organizacji politycznych przyjęła najjaskrawszą formę w Hitlerjugend. Organizacja młodzieżowa NSDAP powstała w 1933 roku, tuż po przejęciu władzy w Niemczech przez nazistów. W Hitlerjugend otwarcie wyznawano darwinowską zasadę wyższości najsilniejszych, zachęcano do indywidualnego oraz zbiorowego sadyzmu, fizycznych i psychicznych tortur oraz wszelkich form znęcania się nad rówieśnikiem przez grupę. Przeprowadzano obowiązkowe testy na odwagę, które polegały m.in. na skakaniu z wysokości pięciu metrów do wody – bez względu na umiejętności pływackie, na wspinaczce po stromych ścianach skalnych bez odpowiedniego zabezpieczenia oraz wykonywaniu niekończących się serii przysiadów. W tej książce autor analizuje nazistowskie metody indoktrynowania młodego pokolenia Niemców i manipulowania nimi przez państwo totalitarne. Prezentuje też sylwetki chłopców i dziewcząt, którzy opierali się tym zabiegom. Opisuje, jak Hitlerjugend wstrząsała podstawami tradycyjnej moralności, równocześnie utrzymując, że stoi na jej straży, oraz jak wyglądały odważne – lecz skazane na niepowodzenie – próby sprzeciwu. Podejmuje również refleksję na temat problemów związanych z przejściem członków pokolenia poddanego indoktrynacji na stronę wartości demokratycznych.

Der renommierte Zeithistoriker Michael H. Kater schreibt die erste moderne Gesamtschau zu Kunst und Kultur im »Dritten Reich«: Wie die Nationalsozialisten sie bevormundeten und reglementierten; welche Kunst 1933-1945 entstand und welche verboten und vernichtet wurde; wie Kultur als Propaganda eingesetzt wurde. Breit wird das Thema der Entfernung jüdischer Kunst und der Ausgrenzung jüdischer Künstler thematisiert sowie der Bereich der Zwangs-Emigration von jüdischen wie oppositionellen Künstlern. Auch die Rolle der Emigranten, der »inneren Emigranten« wie der vermeintlichen Widerständler nach 1945 wird behandelt. Das längst überfällige Gesamtpanorama der Kultur in einer kulturfeindlichen Zeit und »Pflichtlektüre für alle, die sich für die Nazizeit interessieren« (The Sunday Times).

A fresh and insightful history of how the German arts-and-letters scene was transformed under the Nazis

Exploring the intersection of personal experience and societal influence, this work delves into Lehmann's life while offering a critical examination of the artist's role within their cultural context. It weaves together biographical elements with broader themes, highlighting how individual artistry is shaped by and responds to the surrounding environment.

Historian Michael H. Kater chronicles the rise and fall of one of Germany’s most iconic cities in this fascinating and surprisingly provocative history of Weimar. Weimar was a center of the arts during the Enlightenment and hence the cradle of German culture in modern times. Goethe and Schiller made their reputations here, as did Franz Liszt and the young Richard Strauss. In the early twentieth century, the Bauhaus school was founded in Weimar. But from the 1880s on, the city also nurtured a powerful right-wing reactionary movement, and fifty years later, a repressive National Socialist regime dimmed Weimar’s creative lights, transforming the onetime artists’ utopia into the capital of its first Nazified province and constructing the Buchenwald death camp on its doorstep.   Kater’s richly detailed volume offers the first complete history of Weimar in any language, from its meteoric eighteenth-century rise up from obscurity through its glory days of unbridled creative expression to its dark descent back into artistic insignificance under Nazi rule and, later, Soviet occupation and beyond.

Hitlerjugend, w kt�rej otwarcie wyznawano darwinowską zasadę wyższości najsilniejszych, zachęcała do indywidualnego oraz zbiorowego sadyzmu, fizycznych i psychicznych tortur oraz wszelkich form znęcania się nad r�wieśnikiem przez grupę. Przeprowadzano obowiązkowe testy na odwagę, kt�re polegały m.in. na skakaniu z wysokości pięciu metr�w do wody ? bez względu na umiejętności pływackie ? wspinaczce po stromych ścianach skalnych bez odpowiedniego zabezpieczenia oraz wykonywaniu niekończących się serii przysiad�w. Rekrutacja dzieci w szeregi przesiąkniętych ideologią organizacji politycznych przyjęła najjaskrawszą formę w Hitlerjugend, kt�ra powstała w 1933 r., tuż po przejęciu władzy w Niemczech przez nazist�w. Książka opisuje nazistowskie metody indoktrynowania młodego pokolenia Niemc�w i manipulowania nimi przez państwo totalitarne. Prezentuje też sylwetki chłopc�w i dziewcząt, kt�rzy się opierali tym zabiegom. Autor opisuje, jak Hitlerjugend wstrząsała podstawami tradycyjnej moralności, r�wnocześnie utrzymując, że stoi na ich straży, oraz jak wyglądały odważne ? lecz skazane na niepowodzenie ? pr�by sprzeciwu. Stanowi r�wnież refleksję na temat problem�w związanych z przejściem członk�w pokolenia poddanego indoktrynacji na stronę wartości demokratycznych.

Lotte Lehmann ranks among the most celebrated singers of the twentieth century. She was a favorite of Richard Strauss, and over her lifetime became the friend of other famous Bruno Walter, Arturo Toscanini and Thomas Mann. She had a famous encounter with Hermann Göring, in which he claimed to want to make her the foremost singer in Nazi Germany. By the time of her final performance in 1951, she was considered one of the finest singing actresses of all time. Rather than a traditional biography, this book aims to be both a descriptive narrative of Lehmann’s life and a critical analysis of the interconnections of the artist and society. Kater describes the varying phases of Lehmann’s life, as well as the sociocultural settings in which she finds herself – whether in the Wilhemine Empire, First Austrian Republic, Nazi Germany, or the United States. Kater’s use of Lehmann’s personal and other papers reshapes much of what is known about her life and career.

Standardwerk der NS-Forschung: Die Schutzstaffel Heinrich Himmlers entfaltete während des Dritten Reiches höchste Aktivität, und das nicht nur als Agent totalitärer Machtvollstreckung. Kater zeigt, dass die SS den ernsthaften Versuch einer Infiltration des deutschen Kultur- und Geisteslebens unternommen hat, aus Motiven, die nicht zuletzt in der bizarren Persönlichkeit Himmlers selbst beschlossen liegen. Himmlers SS-Forschungsamt „Ahnenerbe“ entwickelte sich, über den Umweg anfangs noch harmlos anmutender geisteswissenschaftlicher Projekte, zu einem der gefährlichsten Instrumente nationalsozialistischer Kulturpolitik. Dennoch vermochte sich das „Ahnenerbe“ nie zur obersten Kulturbehörde des Dritten Reiches, nicht einmal der SS, auszuwachsen. In einem Prozess der institutionellen Selbstvernichtung, der sich innerhalb der Schutzstaffel vollzog, wurde es sogar fast zerrieben. Der Verfasser charakterisiert die SS nicht als monolithisches Gebilde, sondern als „Spielfeld parasitärer Kräfte, die im Neben- und Gegeneinander wirkten“. Er reiht sich damit in die Gruppe jener Historiker ein, die den Führer-Staat Hitlers als Ausdruck eines auf allen Ebenen wuchernden Machtpluralismus interpretieren und nicht als eine zielbewusst gelenkte, allzeit geschlossene Monokratie. Pressestimmen zur 1. Auflage: „Kater hat mit seiner Untersuchung über Himmlers Kulturpolitik ein Standardwerk der NS-Forschung vorgelegt.“ FAZ vom 24.5.1974 „Michael H. Kater hat eine vorzügliche Arbeit geleistet. Auch seine präzisen Personen- und Institutsbeschreibungen zeigen ein immenses Quellenstudium und die Übersicht bis ins kleinste Detail.“ SZ vom 12./13.7.1975 Zur 3. Auflage: „Der erneute Nachdruck vermittelt nicht nur eine bedeutsame Arbeit aus der Frühzeit der Erforschung des Nationalsozialismus als Dokument der wissenschaftlichen Entwicklung, sondern auch eine Darstellung, die unbeschadet des Fortschreitens unserer Erkenntnis ihren Wert behalten hat und durch den Einblick in eine frühe Forschungssituation zugleich die gegenwärtige kritisch zu mustern hilft.“ Heinz Hürten in: Zeitschrift für bayerische Landesgeschichte 67,1 / 2004

In modern times, the recruitment of children into political organizations peaked with the Hitler Youth, established in 1933 after the Nazi Party gained power in Germany. The regime believed that children's minds could be molded for politics by age ten, leading to the induction of nearly all German youths aged ten to eighteen into this state-run organization. This initiative became a powerful means of aligning young minds with Adolf Hitler's ideology. Under Baldur von Schirach's leadership, the focus shifted adolescents' obedience from family and school to the racially defined Volk and the Third Reich. The Nazis attracted boys and girls with promises of status, uniforms, and outdoor activities, transforming campgrounds into premilitary training sites and indoctrination into education. While a few resisted, the vast majority joined willingly. Kater utilizes original reports, letters, diaries, and memoirs to explore the history of the Hitler Youth, detailing the methods, extent, and impact of this indoctrination, as well as the fates of the young recruits. Millions later served in the armed forces, with many participating in the oppression of foreign peoples and committing crimes against humanity. Their experiences underscore the moral failures of regimes that involve children in state crimes.