Pełnia zaczyna się historią miłości w Mińsku, a następnie staje się wędrówką w głąb rodzinnego rodowodu i analizą kodu genetycznego. Główny bohater, po powrocie do Białegostoku, odkrywa drogę do podróży w czasie przez okno swojego mieszkania. Jego próba zrozumienia siebie staje się męczącą ideą, która obejmuje całą rodzinę. Poprzez motyw wiecznej wędrówki Androsiuk opisuje swoją białoruską rodzinę Buendia. Główny bohater, chłopczyk Misza, dorasta w otoczeniu rodziny i mieszkańców wsi, a co roku spotyka Cyganów, którzy przybywają z obozem. Chłopczyk biega do zielonookiej wróżbitki, aby poznać swoją przyszłość. Historyczne zawieruchy, takie jak inwazje Francuzów, Rosjan, Polaków i Niemców, próbują narzucić swoje reguły na Puszczę Białowieską. Ratunkiem staje się piękno, które jest nieśmiertelne i nie należy do nikogo, oraz duchowość, która wymaga zapalania gromnicznych świec i wystawiania ikon w okna, gdy wieje zimny wiatr ze wschodu. To opowieść pełna metaforyki, balansująca na granicy realnego i wyobrażonego, gdzie sen i rzeczywistość splatają się w kalejdoskopowy obraz.
