Explore the latest books of this year!
Bookbot

Biblos

    Mąż boleści, oswojony z cierpieniem (Iz 53,3)
    Pisownia słownictwa religijnego
    Krakowska filozofia przyrody w okresie międzywojennym Tom 1
    • Specyficzna atmosfera Krakowa sprawia, że filozofowie, teologowie, matematycy, fizycy, biologowie i przedstawiciele innych nauk od wieków często współpracują ze sobą w tym mieście. Książka ta stanowi odpowiedź na pytanie o źródła tego raczej nieczęstego w innych ośrodkach naukowych zjawiska, a odpowiedź na nie podjęli uczestnicy seminarium Katedry Filozofii Przyrody Wydziału Filozoficznego PAT, korzystając z bogactw często nieodkrytych jeszcze skarbców krakowskich archiwów. W pierwszym tomie tradycja ta została przeanalizowana w artykule pt. Krakowska filozofia przyrody w okresie międzywojennym. Kolejne artykuły w niej zamieszczone poświęcone są „ojcom założycielom”: Tadeuszowi Garbowskiemu i Władysławowi Heinrichowi.

      Krakowska filozofia przyrody w okresie międzywojennym Tom 1
    • „Zasady pisowni słownictwa religijnego” to zebrane w jeden tom ustalenia Komisji Języka Religijnego działającej przy Radzie Języka Polskiego PAN w sprawach poprawnościowych. To już nie tylko ogólne zasady pisowni, ale omówienie wielu pojęć, które wciąż w języku religijnym są zapisywane błędnie. Książka ta okaże się potrzebna szczególnie tym, którzy często obcują z językiem religijnym.

      Pisownia słownictwa religijnego
    • Zamieszczone w tym zbiorze rozważania drogi krzyżowej są zaproszeniem do wejścia w świat Boga, który wbrew logice tego świata potrafi przemienić drogę życia naznaczonego rozmaitymi trudnościami, twardym zmaganiem się z codziennością i lękiem o przyszłość, w drogę chwały i ostatecznego zwycięstwa. Oto Król nad królami staje się pokornym Sługą z pieśni Izajasza, niejako oswaja się z ludzkim cierpieniem, będącym trwałą przypadłością człowieczego losu, i bierze na swoje barki ciężar odpowiedzialności za tych, których kocha. Trudno o lepszy wzór do naśladowania dla współczesnego mężczyzny, nieraz niestety pogrążonego w kryzysie własnej tożsamości, który tak samo jednak musi codziennie brać na swoje ramiona krzyż odpowiedzialności za swoich najbliższych.

      Mąż boleści, oswojony z cierpieniem (Iz 53,3)