Powieść Haliny Grochowskiej przedstawia losy pięciu rodzin zamieszkałych w zielonogórskich kamienicach w latach 1952–58, w czasach, gdy Październik stał się symbolem. Pralnia, będąca miejscem codziennych spotkań, oferowała przestrzeń do słuchania zakazanych rozgłośni radiowych i swobodnych dyskusji na temat trudnej sytuacji w kraju. Sąsiedzi spędzają czas razem, dzieląc się tajemnicami nielegalnych interesów i problemami, które mogą rozwiązać tylko dzięki wzajemnemu zaufaniu. Dorośli zmagają się z zagrożeniem aresztowaniem, podczas gdy ich dzieci przeżywają beztroskie dzieciństwo, mimo ponurych czasów. Jednak socrealistyczna indoktrynacja stopniowo wpływa na ich życie. W szkole spotykają się z dziwnymi zachowaniami nauczycieli, wynikającymi z traumatycznych doświadczeń wojennych. Organizują niebezpieczne zabawy, w tym wyprawy na szaber do pobliskich ogrodów, co nieustannie wprawia dorosłych w konsternację. Dzieci ujawniają ambicje i plany, które różnią się od oczekiwań rodziców. W miarę upływu lat rozwija się przyjaźń Grażynki i Mariuszka, którzy wspierają się nawzajem w opiece nad młodszym rodzeństwem i w podwórkowych konfliktach.
