SZCZEPKOWSKI JERZY Book order

Książka ta jest pod jednym względem unikalna. Jej autor jako pierwszy podejmuje próbę łącznego zinterpretowania rewolucji antykulturowej i projektu Wielkiego Resetu. Oba te zjawiska łączy wspólny zamysł budowy nowej cywilizacji, która w odróżnieniu od poprzednich, wyłonionych samoistnie skutkiem praw historii, byłaby pierwszą makroformacją od początku do końca zaprojektowaną. Problem w tym, że to gigantyczne przedsięwzięcie realizowane obecnie przez wszystkie siły rządzące światem, nie uzasadnia się celami ekonomicznymi, psychologią władzy, ani misją ratowania świata. Na pierwszy rzut oka wydaje się nie mieć sensu. Autor przeprowadza osobliwe śledztwo, zmierzające do odnalezienia rzeczywistego celu nowego porządku świata, analizując kolejno jego wpływ na kulturę, społeczeństwo i jednostkę, a także rozpatrując go na tle wcześniejszych rewolucji europejskich. W miarę analiz stopniowo zbliżamy się do odpowiedzi. Ostateczna konkluzja jest ponura i wręcz przerażająca.

Autor, dr architekt i pasjonat historii filozofii, przedstawia wielowarstwową opowieść pełną zagadek i mrocznych tajemnic, osadzoną w fikcyjnym niemieckim księstwie. Na zewnętrznej warstwie rozgrywa się diaboliczna intryga, ukazana z różnych perspektyw przez trzech pamiętnikarzy. Odkrywa się gra pełna mylnych tropów i zakłamań, przypominająca skomplikowaną partię szachów. W głębi fabuły kryją się wątki filozoficzne, w tym wizje Platona, Buddy, Chrystusa i Lucyfera. Najgłębsza warstwa utworu stawia pytanie o przyczyny upadku cywilizacji antyczno-chrześcijańskiej. Czy to wynik praw historii, przypadku, błędu ewolucyjnego, czy planu realizowanego w intencji czystego zła? Zapiski, które znalazłem na strychu starej kamienicy, były owinięte pożółkłym papierem. Po ich odkurzeniu, złożyłem je w całość, dzieląc opowieść na sekwencje. Fabułę każdej z nich scaliłem z trzech przekazów w uznanej przeze mnie kolejności. Powstała opowieść, która wydaje się ponura. Czytając te zapiski, dostrzegam, że świat wygląda tak, jak w nich opisano, a jego sens staje się widoczny, gdy odkrywamy ukryte w nim tezy. Zastanawiam się, czemu zostały spisane niemal trzysta lat temu. Niech będą śladem odwiecznego miotania się ludzi w pułapce teraźniejszości. Historia nie staje się, lecz jest stwarzana, a w niej nie ma praw, tylko siły i skryte cele.