Co się dzieje, gdy spotka się gracz z grą? Zazwyczaj – nic przewidywalnego. Książka Justyny Janik koncentruje się na relacji między graczem a grą cyfrową, nawiązując do krytycznych pism Tadeusza Kantora oraz nowomaterialistycznej filozofii Karen Barad. Teorie te są używane w serii wnikliwych analiz różnych zjawisk w grach cyfrowych, takich jak glitche, speedruny, wewnątrzgrowe duchy oraz ruiny porzuconych gier sieciowych. Efektem jest nowe rozumienie gry oparte na materialności i relacjach, gdzie gracz i gra współtworzą znaczenia płynące z aktu grania. Fenomen cyfrowej rozgrywki ujawnia, jak gry mogą prowadzić do wniosków na temat transformacyjnej siły spotkania z nie-ludzkim Innym. Autorka wprowadza do dyskursu groznawczego nowy poziom refleksji ontologicznej, różniący się od badań formalnych i egzystencjalnych. Traktując gry jako „obiekty oporne”, oferuje nowatorski opis złożonego i multimodalnego fenomenu, jakim jest bio-obiekt gry cyfrowej. Justyna Janik jest kulturoznawczynią i groznawczynią, pracującą w Instytucie Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie bada filozofię gier cyfrowych oraz ich aspekt przestrzenny. Publikowała w czasopismach „Journal of the Philosophy of Games”, „Game Studies” i „Journal of Gaming & Virtual Worlds”.
