Wyścig do Baku
- 315 pages
- 12 hours of reading
Zakaukaski Teatr Działań Wojennych w latach 1914–1917 nie przyniósł osmańskiemu państwu ani chluby, ani prestiżu. Seria katastrofalnych klęsk, kosztownych kontruderzeń oraz tragiczny „rewanż” na chrześcijańskiej ludności Anatolii Wschodniej przyczyniły się do dalszego osłabienia Imperium, prowadząc do jego upadku. Na początku 1918 r. Turcy stanęli przed szansą odwrócenia niekorzystnego biegu wojny. Rewolucja w Rosji oraz rozkład armii carskiej otworzyły nowe możliwości dla osmańskich przywódców. Enver Pasza, de facto wódz naczelny, postanowił wykorzystać sytuację, ignorując trudności na innych frontach i stanowisko niemieckiego sojusznika, i rzucił wojska do ofensywy. Rozpoczęła się turecka „interwencja” na Zakaukaziu – seria operacji wojskowych toczonych równolegle z dramatycznymi negocjacjami dyplomatycznymi. Przez dziewięć miesięcy, kierowane „panturańską” wizją polityczną oraz uwarunkowaniami geopolitycznymi i ekonomicznymi, wojska Envera kontynuowały marsz przez Armenię i Azerbejdżan, kończąc go w listopadzie pod murami Port-Pietrowska w Dagestanie. Krzysztof Marcinek, pasjonat historii militarnej, jest autorem kilku książek i artykułów dotyczących I wojny światowej oraz innych konfliktów.
