Jacek Wachowski, teoretyk performansu i profesor w Katedrze Teatru i Sztuki Mediów na UAM, bada posttechnologiczne performanse oraz nowe strategie komunikacyjne w środowiskach transhumanistycznych i posthumanistycznych. Jego zainteresowania obejmują również filozofię nauki i metodologię badań transdyscyplinarnych. Prace artystów współtworzone z inżynierami i naukowcami stawiają fundamentalne pytania dotyczące konstrukcji, funkcji oraz relacji tych działań do sztuki, nauki i technologii. Odpowiedzi prowadzą do wniosku, że transakty nie są jedynie prowokacjami, ale tworzą nowy paradygmat, który wspiera praktyki społeczne oparte na modelu partycypacyjnym, podważając hierarchiczny sposób wytwarzania wiedzy. Książka jest błyskotliwym przewodnikiem teoretycznym, zachęcającym do dyskusji i oferującym nowe koncepcje, które pomagają zrozumieć zjawiska współczesnej kultury nadmiaru. Może być także traktowana jako katalog działań z ostatniego półwiecza, które problematyzowały przemiany kultury, wskazując na performatywny charakter nowej wiedzy. Mimo że transakty mogą być marginalne w mainstreamie, kumulują zmiany i otwierają na przyszłość, stając się laboratoriami kluczowymi dla kultury. Książka stanowi istotny punkt odniesienia w dyskusjach o relacjach między nauką, kulturą i technologią.
