Łukasz Pawłowski Books

Czym naprawdę kusi PiS? Czy rzeczywiście spełnia swoje obietnice budowy państwa dobrobytu? Czy dzięki PiS-owi jesteśmy bardziej solidarni? I jak na działania PiS-u powinna zareagować opozycja? W najnowszej książce Biblioteki Kultury Liberalnej Łukasz Pawłowski odpowiada na te pytania i przygląda się trzem najbardziej drażliwym obszarom polskiej polityki wewnętrznej oświacie, ochronie zdrowia i emeryturom. Stawia przy tym opartą na twardych danych diagnozę: Polska pod rządami Zjednoczonej Prawicy nie stała się państwem opiekuńczym. Nie stała się też państwem liberalnym. To hybryda prowadząca do tego, że państwo karleje, ale jednocześnie dla celów politycznych i za nasze pieniądze utrzymuje iluzję troski i wielkości. Na dłuższą metę to droga donikąd. Martwi mnie to przede wszystkim dlatego że skutki tej polityki w dużym stopniu odczują moje, ale nie tylko moje, dzieci. O książce napisali: Druga fala prywatyzacji pokazuje, jak obietnice dobrobytu zostały zamienione w prywatne problemy obywateli. Janina Ochojska

Wydaje się (przynajmniej w mojej lekturze rozprawy), że siłą Łukasza Pawłowskiego jest interpretacja antropologiczno-literacka konkretnych tekstów, a koronną konkurencją: poetyka historyczna. Właśnie w tym pogranicznym obszarze, na styku teorii i praktyki tekstowej, jego rozległa interdyscyplinarna erudycja, historycznoliteracka wiedza, analityczna inwencja i pomysłowość wykorzystania czasem zaskakujących teoretycznych inspiracji znajdują najlepsze pole do popisu i uzyskania odkrywczych rezultatów poznawczych. Poszczególne rozdziały i podrozdziały stają się studiami przypadków, z których wyłania się pod wieloma względami nowy obraz literatury tych lat projektującej wizje narodowej wspólnoty oraz krytycznie przewartościowującej stereotypowe czy doktrynalnie spetryfikowane obrazy polskiej rzeczywistości. Ogólnie biorąc zaś sądzę – z wymienionych na początku i w zakończeniu powodów – że publikacja Łukasza Pawłowskiego stanowi wybitne osiągnięcie badawcze, które nie tylko pomnaża wydatnie naszą wiedzę o prozie fabularnej lat dwudziestych, ale też ukazuje ją w nowym świetle, a na dodatek inspiruje do nowych rozwinięć czy konceptualizacji podjętej problematyki. Z recenzji prof dr. hab. Ryszarda Nycza