Jackiewicz Danuta Books

Wersja angielska. English version. 'Maksymilian Fajans' (1825–1890) to drugi z serii „Fotografowie Warszawy” album monograficzny poświęcony wybitnemu twórcy warszawskiemu i prezentujący najcenniejsze fotografie stolicy. Zawiera kilkadziesiąt fotografii, w tym widoki Warszawy i reportaże z życia miasta (m.in. otwarcie mostu Kierbedzia, budowę dworca kolei Warszawsko- Terespolskiej, wnętrze słynnej cukierni Lourse’a w Hotelu Europejskim), portrety wybitnych mieszkańców i osobistości przyjeżdżających do Warszawy, wówczas stolicy Królestwa Polskiego, wykonane w pracowni artysty. W publikacji znalazł się też esej Danuty Jackiewicz (kurator fotografii z Muzeum Narodowego w Warszawie) i kalendarium zdarzeń z dziedziny fotografii (na świecie i w Królestwie Polskim). Maksymilian Fajans fotografią zajmował się przez blisko 20 lat. Dokumentował miejsca i wydarzenia, których nikt nie utrwalił na szklanych negatywach, realizował m.in. aktualne tematy związane z budową infrastruktury ważnych linii kolejowych: warszawsko-terespolskiej i nadwiślańskiej. Wypracował własną technologię wykonywania odbitek fotograficznych, uzyskując koloryt obrazu o głębokim fioletowo-brązowym odcieniu, odmienny od standardowej sepiowej gamy. Książka ukazuje się w dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Patroni medialni: Gazeta Wyborcza, POLITYKA, PAP, Stolica, fotopolis.pl, dzieje.pl

Karol Beyer 1818-1877, album rozpoczynający serię Fotografowie Warszawy, poświęcony jest pierwszemu zawodowemu fotografowi warszawskiemu i twórcy polskiej profesjonalnej fotografii. Karol Beyer otworzył w 1845 w Warszawie pierwsze stałe atelier i uprawiał nowy zawód, który traktował jako kulturową i społeczną misję. Stworzył fotograficzny panteon współczesnych sobie Polaków, popularyzował wiedzę o narodowej przeszłości, rozpowszechniał informacje o aktualnych wydarzeniach kulturalnych oraz bieżących wypadkach politycznych, utrwalał najnowsze budowle i ówczesną kulturę materialną Warszawy. Nie poprzestawał na dokumentowaniu rzeczywistości na światłoczułych płytach, ale publikował zdjęcia w ilustrowanej prasie polskiej i zagranicznej. Wprowadził fotografię oraz reprodukcyjną technikę fotodruku w orbitę zainteresowania polskiej nauki. Publikacja rozpoczyna serię popularnonaukowych albumów monograficznych poświęconych wybitnym XIX- i XX-wiecznym twórcom warszawskim i jest próbą prezentacji najcenniejszych i najbardziej znanych fotografii stolicy. Zdjęcia prezentowane w albumie pochodzą z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie. Autorką albumu jest Danuta Jackiewicz, varsavianistka, kurator działu Zbiorów Ikonograficznych i Fotograficznych Muzeum Narodowego w Warszawie. Projekt graficzny wykonał prof. Maciej Buszewicz profesor Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, laureat konkursów na Najpiękniejszą Książkę Roku, twórca prac dla Ryszarda Kapuścińskiego, Andrzeja Wajdy, Christiana Boltanskiego i Franka O. Gehry'ego.

Już w pierwszych latach działalności Konrad Brandel stał się jedną z najlepiej rozpoznawalnych osobowości polskiej zawodowej fotografii, gdyż potrafił w atrakcyjny sposób wykorzystać możliwości tej sztuki – mówi Danuta Jackiewicz. Konrad Brandel to wyjątkowa, wszechstronnie utalentowana postać; był nie tylko jednym z najwybitniejszych fotografów dokumentalistów, ale również wizjonerem wyprzedzającym swój czas, wynalazcą oraz ojcem naszego fotoreportażu. Był twórcą i konstruktorem reporterskiego aparatu dla amatorów do robienia zdjęć z ręki. Mamy wszelkie podstawy, aby uważać Brandla nie tylko za naszego prekursora fotografii lotniczej, lecz także autora najstarszej na świecie fotografii wykonanej z frunącego balonu. Nasz fotograf okazał się również pionierem w zakresie rozwijania propagandy wizualnej w rodzinnym mieście, tworząc sieć kiosków handlowo-reklamowych. Wprowadził hasło reklamowe: „Pierwsza dostępna dla wszystkich Fotografja” – dodaje Autorka. Brandel był także prekursorem polskiej fotografii medycznej. Za zdjęcia prezentujące przypadki chorobowe oraz anomalie medyczne otrzymał liczne nagrody na świecie oraz tytuł Fotografa Cesarskiego Uniwersystetu Warszawskiego. Prezentowane w albumie fotografie przedstawiają Warszawę, w tym słynną panoramę, którą Brandel wykonał, stojąc na platformie rusztowania umieszczonej ponad Zamkiem Królewskim oraz pierwsze zdjęcia zrobione w czasie lotu balonem. Na tle Karola Beyera czy Maksymiliana Fajansa, Konrada Brandla wyróżnia między innymi to, że fotografował nie tylko reprezentacyjne i znane miejsca w Warszawie, ale także targowiska na Muranowie, Starym Miescie, Pradze czy zabawy ludowe na Woli. Zdjęcia ruchliwych ulic, zabaw dzieci w parkach, tętniących życiem targów pozwalają na drobiazgowe studiowanie życia codziennego w mieście. Fotografie pochodzą ze zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Warszawy, Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy, Biblioteki Narodowej, Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza.

Dwujęzyczna (polsko-angielska) bogato ilustrowana publikacja stanowi próbę ukazania związków między dziejami Uniwersytetu Warszawskiego a rozwojem fotografii wynalazku o fundamentalnym znaczeniu dla powstania nowej cywilizacji wizualnej. Przyjęty zakres chronologiczny obejmuje okres między rokiem 1839, kiedy w Paryżu ogłoszono wynalezienie dagerotypii i kiedy pierwsze dagerotypy wykonano również w Polsce, a rokiem 1921, gdy sytuacja Uniwersytetu, reaktywowanego podczas I wojny światowej, została ostatecznie ustabilizowana po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej. Publikacja z jednej strony prezentuje wygląd gmachów na terenie uniwersyteckim oraz najstarsze fotograficzne wizerunki osób tworzących historię uczelni w omawianym czasie, z drugiej zawiera refleksję nad genezą wprowadzenia fotografii w Warszawie i udziału w tym procesie środowiska uniwersyteckiego. Warto zaznaczyć, że już na początku lat pięćdziesiątych XIX stulecia naukowcy wywodzący się z Uniwersytetu Warszawskiego uznawali fotografię za przydatny instrument badawczy. Tom jest podzielony na dwie części. Obszerny esej, ilustrowany kilkudziesięcioma rycinami, poświęcono początkom fotografii oraz związkom nowego medium z Uniwersytetem Warszawskim. W części albumowej znalazło się ponad 100 fotografii (wraz z obszernymi opisami) ukazujących portrety profesorów i studentów, budynki służące Uniwersytetowi Warszawskiemu oraz ważne wydarzenia historyczne związane z uczelnią.