Philippe Ariès was a French historian who focused on daily life, family, and childhood. His work became renowned for its study of the changing Western attitudes towards death. He examined childhood as a social construct rather than a biological given, laying the groundwork for the serious study of the history of childhood. Ariès also explored the social construction of death and dying, thereby founding another significant field of historical inquiry.
A collection of poetry, prose and thoughts from poet and songwriter, Aries. From love lost to happiness found; from pain to joy and vice versa. The words of the unspoken and raw human emotions come to the fore. For those who have stood face to face with love and it has been terrifying or have hidden secrets behind closed doors. For those who find comfort in the hands of another, you will learn, page by page. As the universe takes its last breath, it looks at you with glittering eyes and smiles. You were worth the destruction.
Dziś nad śmiercią zapadło milczenie. Konstatacja tego faktu skłoniła
Philippe’a Ariesa (1914–1984) do napisania swego opus magnum. Aries, jeden z
najwybitniejszych historyków francuskich w XX wieku, autor m.in. słynnej
Historii dzieciństwa (Paris 1960; wyd. pol. Warszawa 2010), opisuje w swojej
monografii (1977) stosunek człowieka do śmierci w ciągu ostatniego
tysiąclecia. Wraz z rosnącą prywatyzacją i indywidualizacją ludzkiego życia
śmierć przestaje być czymś „wspólnym”, bliskim, z czym społeczeństwo obcuje w
zażyły sposób, i staje się sprawą osobistą. Współczesny człowiek odrzuca
samoistność zła, a wraz z tym ratunek przed nim w postaci „dobrej śmierci”.
Wiara w zło była niezbędna do oswojenia kresu życia, który teraz nabiera
„dzikiego” charakteru: jest przerażającą, irracjonalną wyrwą. Powrót śmierci
do „stanu dzikości” sprawia, że dzisiejszy człowiek usiłuje ją przemilczeć. Tę
ewolucję Aries wykazuje na podstawie fascynującego (jak zwykle w jego
książkach) materiału historycznego z poszczególnych epok. Śmierć, choć tak
dojmująca egzystencjalnie, stanowi w jego ujęciu pewien konstrukt społeczny.
Badanie jej losów pomogłoby może dzisiejszemu człowiekowi na nowo się z nią
„oswoić”.
