Folga-Januszewska Dorota Book order

„Polski plakat sportowy” to bogato ilustrowany album autorstwa Doroty Folgi- Januszewskiej i Katarzyny Szymańskiej, projektu Lecha Majewskiego, który dokumentuje rozwój plakatu sportowego w Polsce od XVII wieku do czasów współczesnych. Książka prowadzi przez rozważania na temat roli sportu w kulturze i jego wpływu na obyczajowość, opisuje pierwsze w historii wizerunki sportowców, w tym norweskiego narciarza sprzed kilku tysięcy lat. Publikacja, podzielona na sześć rozdziałów, przeprowadza czytelnika przez początki graficzne promocji sportu, silną ideę olimpizmu, tworzenie się towarzystw społecznych, oddziaływanie polityki na postrzeganie – a co za tym idzie – przedstawianie dyscyplin sportowych i aktywności fizycznej po promocję widowisk cyrkowych i turystyki. Album na blisko trzystu stronach prezentuje kilkaset reprodukcji pochodzących ze zbiorów m.in. Muzeum Plakatu w Wilanowie, Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie oraz Biblioteki Polskiej w Paryżu.

Minialbum, zawiera ponad 50 prac wybitnego malarza, rysownika, rzeźbiarza i plakacisty - Wojciecha Fangora. Najcelniejsze prace plakatowe i graficzne tego wielkiego mistrza w wyborze znawców tematu Doroty Folgi-Januszewskiej oraz Błażej Lniskiego tworzą znakomity, dostępny dla każdego, zbiór dzieł. To drugi album z serii poświęconej najwybitniejszym twórcom polskiej szkoły plakatu.

Nowy minialbum z serii o najwybitniejszych polskich plakacistach traktuje o twórczości Franciszka Starowieyskiego, grafika, malarza, rysownika, scenografa i performera. Starowieyski zaprojektował ponad trzysta znakomitych plakatów, z czego większość została wykonana na potrzeby filmu, teatru i festiwali. Jego prace powstałe z wyraźnej inspiracji sztuką baroku stanowią swoiste połączenie realizmu i surrealizmu oraz zmysłowości i przemijalności, zdumiewają przesłaniem i zachwycają niejednorodną formą. Starowieyski był wielokrotnie nagradzany, m.in. Grand Prix na Biennale Sztuki Współczesnej w São Paulo (1973), Grand Prix za plakat filmowy na festiwalu w Cannes (1974) i Grand Prix na Międzynarodowym Festiwalu w Paryżu (1975). Niniejszy minialbum, w opracowaniu Doroty Folgi-Januszewskiej, prezentuje 60 najsłynniejszych plakatów artysty.

Minialbum prezentujący twórczość Antoniego Rząsy (1919–1980) – rzeźbiarza, urodzonego w Futomie na Podkarpaciu, później związanego z Zakopanem. Choć osobiście nie identyfikował się z żadnym wyznaniem religijnym, w swej twórczości skupił się przede wszystkim na tematyce chrześcijańskiej. Dotyczy to głównie motywów chrystologicznych, poruszających temat ludzkiego cierpienia, który wiąże się także z młodzieńczymi doświadczeniami artysty sięgającymi okresu drugiej wojny światowej. Na uwagę zasługują szczególnie cykle, takie jak „Droga Krzyżowa” czy „Oświęcim”.

Książka prezentująca dorobek Eryka Lipińskiego (19081991) rysownika, autora plakatów, ilustracji książkowych, karykaturzysty i satyryka powstała we współpracy z Muzeum Karykatury w Warszawie, którego artysta był inicjatorem. W 1935 roku wraz ze Zbigniewem Mitznerem i Zenonem Wasilewskim założył czasopismo Szpilki, w którym przez kilka lat pełnił funkcję redaktora naczelnego. Jako rysownik współpracował ponadto m.in. z Przekrojem, Przeglądem Kulturalnym, Trybuną Ludu, Panoramą i Expressem Wieczornym. W twórczości plakatowej Lipińskiego istotną rolę odegrała groteska, a dzięki dużej różnorodności techniki i formy jego prace zyskały swój własny niepowtarzalny charakter.

Minialbum poświęcony twórczości Piotra Młodożeńca grafika, malarza, rysownika oraz projektanta, syna Jana Młodożeńca, również znanego i cenionego artysty. Absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, w swojej twórczości inspiruje się m.in. pop-artem oraz sztuką podziemną, charakterystyczną dla lat 80. w okresie PRL-u, czego wyrazem były projektowane przez Młodożeńca słynne plakaty dla Solidarności. Jest autorem znanego na całym świecie znaku Coexist (2000), będącego symbolem tolerancji i poszanowania odmienności na tle religijnym, który jako leitmotiv posłużył nawet zespołowi U2 na jednej z tras koncertowych.

Żyjemy w czasach bezprecedensowej muzealizacji świata. Jest to jedno z najbardziej globalnych, a zarazem indywidulanych zjawisk początku XXI w. Muzea powstają na wszystkich kontynentach, obejmują swoimi działaniami wszystko, co powstało we wszechświecie, co stworzyła ziemska natura i wymyślił człowiek. Pojęcie „muzeum”, do końca XX w. mające konotacje historyczne, w ciągu ostatniej dekady ulega przekształceniu, coraz częściej oznacza miejsce całożyciowego kształcenia i społeczno-światopoglądowej refleksji. Można niekiedy odnieść wrażenie, że ta trzecia już z kolei fala muzealizacji jest reakcją na zmiany form komunikacji między ludźmi obserwowane w ciągu dwóch ostatnich dekad. Tak powszechne i szybkie procesy nigdy nie przebiegają bez strat i szkód. Stąd tytuł tej książki – Muzeum: fenomeny i problemy.

Przewodnik zawiera: plan województwa z lokalizacją muzeów układ alfabetyczny dane kontaktowe informacje o historii, zbiorach, stałych ekspozycjach i działalności ponad 180 zdjęć.

Przedstawiony wybór ponad 150 dzieł malarskich istotnych dla dziejów polskiej sztuki od końca XI wieku do wybuchu I wojny światowej ma na celu zwrócenie uwagi na bogactwo treści, na znaczenia i na formę obrazów, które powstawały w Polsce lub były zamawiane z myślą o polskim odbiorcy. Mamy więc przed sobą nie tylko malarstwo sztalugowe, ale także „obrazy” z ksiąg (iluminacja), obrazy będące elementem architektury (freski i malowidła ścienne) oraz ikony, których emocjonalny kult, jak w wypadku Matki Boskiej Częstochowskiej, przysłaniał nierzadko postać artystyczną dzieła. Czy poprzez ten wybór możemy „odczytać” kod kulturowy, czy istnieje jakaś specyfika treści, formy i wyrazu charakterystyczna dla jednej z najstarszych państwowości europejskich, jaką była Polska? Czy możemy w obrazach tych znajdować obraz świata leżącego na przecięciu wielu kultur, gdzie Wschód spotykał Zachód, gdzie religie i narodowości budowały różnorodność tradycji? Zaproponowany wybór dzieł jest próbą zebrania „malarskich głosów”, które tworzą „polski język wizualny”, ich „odczytywanie” jest zarazem prezentacją wielu metod, które historia sztuki zaproponowała, aby zbliżyć się do obiektów swoich badań. Czy próbą udaną, ocenić może czytelnik, a raczej chyba widz czytający.