Skłamałam... Dlatego teraz chcę powiedzieć prawdę. Koledzy z klasy ignorują Nanokę. Nawet Kiryu powiedział, że jej nienawidzi. Jednak po rozmowie z Lafiryndą dziewczynka decyduje się podjąć jeszcze jedną próbę porozumienia się z nim. Staje przed drzwiami jego pokoju i zaczyna opowiadać o tym, czym według niej jest szczęście. Czy uda jej się przekonać Kiryu, by nie bał się żyć tak, jak chce?
Nie mam pojęcia, czym jest szczęście. Nanoka Koyanagi uwielbia czytać książki. W szkole podstawowej nie ma kolegów. Zaprzyjaźniła się natomiast z sympatyczną starszą panią, piękną Lafiryndą, oraz z uroczą koteczką o krótkim ogonku. Pewnego dnia Nanoka znajduje ruiny, które kryją coś niespodziewanego… Na pewno każdy czasem czuje, że chce zacząć od początku.
Zrozumiałam, czym jest szczęście. Nanoka Koyanagi uwielbia czytać książki i może dlatego bardzo angażuje się w znajomość z licealistką, która pisze własną powieść. Niestety pewnego dnia dziewczyna znika, a Nanoka nie potrafi ustalić, co się z nią stało. Tymczasem w szkole dochodzi do ataku na jednego z uczniów. Nanoka staje w obronie kolegi, lecz to nie wystarcza, by uchronić go przed drwinami rówieśników. W efekcie nieśmiały Kiryu przestaje przychodzić do szkoły. Nanoka próbuje mu pomóc, ale okazuje się, że to wcale nie takie proste, jak by się mogło wydawać.