Andre Agassi Books

He is one of the most beloved athletes in history and one of the most gifted men ever to step onto a tennis court - but from early childhood Andre Agassi hated the game.

This is an updated biography of Andre Agassi, who said "Image is everything". Despite the George Michael designer stubble, the Farrah Fawcett hairstyle, the earrings, the nail varnish and the shocking pink thigh-hugging cycle shorts, the kid from Las Vegas had the image of being a loser. That was until the 'Great White Hype', as his critics were fond of calling him, became Wimbledon Champion in the summer of 1992. As a baby he used a tiny table-tennis bat to swat a balloon tied to his high chair, at four he was knocking up with Jimmy Connors and Bjorn Borg in front of a huge audience in Caesars Palace, and at seven he was winning under-10 tournaments while his father, a former Olympic boxer, battled officialdom and parents of rival players. Andre Agassi is accustomed to rocking the established order of things. A teenage rebel, he dropped out of school at 13, drank and smoked marijuana. On court he cursed and smashed rackets, while railing against the army-camp discipline of Nick Bollettieri's Tennis Academy. After turning professional on his 16th birthday, his rise was meteoric and, by the age of 18, he was ranked third in the world and had `found God'. His fellow players accused him of gamesmanship and `tanking' (deliberately losing matches). John McEnroe said, "His act is wearing thin". To keep outsiders at a distance, he surrounded himself with an infamous entourage - his brother Phil, his trainer Gil, and his personal agent Bill (dubbed Dr No because of his attitude towards the media). Agassi was earning millions without ever having won a major championship. Then, in only his 13th ever match on a grass court, Agassi beat Croatia's Goran Ivanisevic to win perhaps the greatest prize of all, the Wimbledon men's singles title.

De Andre Agassi, uno de los atletas más queridos de la historia y uno de los hombres más talentosos que pisaron una cancha de tenis, una autobiografía hermosa e inquietante

Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat is bepaald door dit soort conflicten. Agassi laat ons het zevenjarige jongetje zien dat de hele dag moet trainen onder de nietsontzienende blik van een obsessieve vader; de dertienjarige jongen die wordt verbannen naar een tennisschool in Florida, die aanvoelt als een gevangenenkamp; de rebel met de lange haren, oorbellen en flashy kleding die uitgroeit tot een icoon van de jaren tachtig; de tennisser die, ondanks zijn talent, niet weet te presteren, totdat hij tot zijn eigen verrassing en die van de rest van de wereld in 1992 Wimbledon wint. Met veel oog voor detail beschrijft Agassi zijn belangrijkste wedstrijden, zijn relatie met generatiegenoten als Jimmy Connors, Pete Sampras en Roger Federer, en zijn gedoemde huwelijk met Brooke Shields. Hij onthult dat een depressie zijn zelfvertrouwen vernietigde, waardoor hij een diepe val maakte. De weg terug was hard en pijnlijk, maar resulteerde uiteindelijk in een epische overwinning op Roland Garros in 1999. Als Agassi in 2006 afscheid neemt is hij een van de meest gewaardeerde tennissers aller tijden. Zijn huwelijk met Stefanie Graf heeft hem rust en geluk gebracht. Zijn werk voor zijn eigen foundation oogst wereldwijd lof.

Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat is bepaald door dit soort conflicten. Agassi laat ons het zevenjarige jongetje zien dat de hele dag moet trainen onder de nietsontzienende blik van een obsessieve vader; de dertienjarige jongen die wordt verbannen naar een tennisschool in Florida, die aanvoelt als een gevangenenkamp; de rebel met de lange haren, oorbellen en flashy kleding die uitgroeit tot een icoon van de jaren tachtig; de tennisser die, ondanks zijn talent, niet weet te presteren, totdat hij tot zijn eigen verrassing en die van de rest van de wereld in 1992 Wimbledon wint. Met veel oog voor detail beschrijft Agassi zijn belangrijkste wedstrijden, zijn relatie met generatiegenoten als Jimmy Connors, Pete Sampras en Roger Federer, en zijn gedoemde huwelijk met Brooke Shields. Hij onthult dat een depressie zijn zelfvertrouwen vernietigde, waardoor hij een diepe val maakte. De weg terug was hard en pijnlijk, maar resulteerde uiteindelijk in een epische overwinning op Roland Garros in 1999. Als Agassi in 2006 afscheid neemt is hij een van de meest gewaardeerde tennissers aller tijden. Zijn huwelijk met Stefanie Graf heeft hem rust en geluk gebracht. Zijn werk voor zijn eigen foundation oogst wereldwijd lof.