Andre Agassi Books

#1 NATIONAL BESTSELLER • Far more than a superb memoir about the highest levels of professional tennis, Open is the engrossing story of a remarkable life. • "Agassi’s memoir is just as entrancing as his tennis game.” —Time “Honest in a way that such books seldom are.” —The New York Times Andre Agassi had his life mapped out for him before he left the crib. Groomed to be a tennis champion by his moody and demanding father, by the age of twenty-two Agassi had won the first of his eight grand slams and achieved wealth, celebrity, and the game’s highest honors. But as he reveals in this searching autobiography, off the court he was often unhappy and confused, unfulfilled by his great achievements in a sport he had come to resent. Agassi writes candidly about his early success and his uncomfortable relationship with fame, his marriage to Brooke Shields, his growing interest in philanthropy, and—described in haunting, point-by-point detail—the highs and lows of his celebrated career.

Jeden z najbardziej podziwianych sportowców w historii – Andre Agassi – od wczesnego dzieciństwa nienawidził tenisa. Nakłaniany do machania rakietą od wieku przedszkolnego, nie pogodził się z nieustanną presją nawet wtedy, gdy dotarł na szczyt. Opowiedział o tym w znakomitej autobiografii, opisując w niej swoje życie tenisisty balansujące miedzy autodestrukcją i perfekcjonizmem. Samotny, przerażony chłopak rzuca szkołę w 9. klasie i buntuje się: farbuje włosy, przekłuwa uszy i ubiera się jak punk, stając się wkrótce ikoną młodych buntowników. Kiedy w wieku szesnastu lat przechodzi na zawodowstwo, zarówno jego wygląd na korcie, jak i błyskawiczna kontra zapowiadają rewolucyjne zmiany w światowym tenisie. Tymczasem Agassi wciąż zmaga się ze sobą. Czuje zwątpienie, gdy przegrywa z największymi gwiazdami tenisa, i jest jeszcze bardziej niepewny, kiedy w końcu zaczyna z nimi wygrywać. Zaskakuje cały świat, wygrywając Wimbledon w 1992 r. W jednej chwili staje się ulubieńcem publiczności i mediów. Agassi z fotograficzną dokładnością przywołuje każdy swój kluczowy mecz i każdą znajomość. Nigdy wcześniej gra na korcie, ale też i to wszystko, co dzieje się wokół, nie zostało tak precyzyjnie opisane. Ujawnia prawdę o niszczącej depresji i przygodzie z narkotykami, która mogła zniweczyć wszystko, do czego doszedł. Opisuje wreszcie swoje spektakularne odrodzenie, powrót, którego punktem szczytowym były heroiczne zmagania podczas French Open w 1999 r., oraz drogę powrotną na pierwsze miejsce rankingu ATP, kiedy to został najstarszym najlepszym tenisistą na świecie. Prostymi, emocjonalnymi słowami Agassi opisuje swego lojalnego brata, mądrego trenera, wyrozumiałego opiekuna, wszystkich ludzi, którzy pomagali mu odzyskać równowagę i znaleźć miłość – Stefanie Graf. Wspierany przez nią walczy z obezwładniającym bólem kręgosłupa, by być groźnym graczem w 21. i zarazem ostatnim roku sportowej kariery. Udziałem w swoim ostatnim turnieju w 2006 r. przypieczętowuje zadziwiającą metamorfozę z bezkompromisowego buntownika w statecznego mężczyznę, z ucznia porzucającego szkołę w zwolennika starannego wykształcenia. W pamiętnym meczu podczas US Open stawia czoło dużo młodszemu przeciwnikowi, żegnając się z kibicami w najbardziej spektakularny sposób, o jakim słyszano w sporcie.

De Andre Agassi, uno de los atletas más queridos de la historia y uno de los hombres más talentosos que pisaron una cancha de tenis, una autobiografía hermosa e inquietante

Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat is bepaald door dit soort conflicten. Agassi laat ons het zevenjarige jongetje zien dat de hele dag moet trainen onder de nietsontzienende blik van een obsessieve vader; de dertienjarige jongen die wordt verbannen naar een tennisschool in Florida, die aanvoelt als een gevangenenkamp; de rebel met de lange haren, oorbellen en flashy kleding die uitgroeit tot een icoon van de jaren tachtig; de tennisser die, ondanks zijn talent, niet weet te presteren, totdat hij tot zijn eigen verrassing en die van de rest van de wereld in 1992 Wimbledon wint. Met veel oog voor detail beschrijft Agassi zijn belangrijkste wedstrijden, zijn relatie met generatiegenoten als Jimmy Connors, Pete Sampras en Roger Federer, en zijn gedoemde huwelijk met Brooke Shields. Hij onthult dat een depressie zijn zelfvertrouwen vernietigde, waardoor hij een diepe val maakte. De weg terug was hard en pijnlijk, maar resulteerde uiteindelijk in een epische overwinning op Roland Garros in 1999. Als Agassi in 2006 afscheid neemt is hij een van de meest gewaardeerde tennissers aller tijden. Zijn huwelijk met Stefanie Graf heeft hem rust en geluk gebracht. Zijn werk voor zijn eigen foundation oogst wereldwijd lof.

Andre Agassi is een van de meest geliefde en getalenteerde sportmensen ter wereld. Toch haatte hij tennis van jongs af aan. In de wieg kreeg hij al een racket in zijn handen. Als kind moest hij honderden ballen per dag slaan. Hij verafschuwde de constante druk om te presteren, terwijl hij tegelijkertijd zijn status als wonderkind probeerde in te lossen. In deze openhartige autobiografie vertelt Agassi zijn levensverhaal dat is bepaald door dit soort conflicten. Agassi laat ons het zevenjarige jongetje zien dat de hele dag moet trainen onder de nietsontzienende blik van een obsessieve vader; de dertienjarige jongen die wordt verbannen naar een tennisschool in Florida, die aanvoelt als een gevangenenkamp; de rebel met de lange haren, oorbellen en flashy kleding die uitgroeit tot een icoon van de jaren tachtig; de tennisser die, ondanks zijn talent, niet weet te presteren, totdat hij tot zijn eigen verrassing en die van de rest van de wereld in 1992 Wimbledon wint. Met veel oog voor detail beschrijft Agassi zijn belangrijkste wedstrijden, zijn relatie met generatiegenoten als Jimmy Connors, Pete Sampras en Roger Federer, en zijn gedoemde huwelijk met Brooke Shields. Hij onthult dat een depressie zijn zelfvertrouwen vernietigde, waardoor hij een diepe val maakte. De weg terug was hard en pijnlijk, maar resulteerde uiteindelijk in een epische overwinning op Roland Garros in 1999. Als Agassi in 2006 afscheid neemt is hij een van de meest gewaardeerde tennissers aller tijden. Zijn huwelijk met Stefanie Graf heeft hem rust en geluk gebracht. Zijn werk voor zijn eigen foundation oogst wereldwijd lof.