W pożogę

More about the book

W przenikliwej analizie historii stosunków międzynarodowych na początku XX wieku, brytyjski historyk Dominic Lieven stawia tezę, że fundamentalny dylemat, przed którym stanęli Europejczycy w 1914 roku, pozostaje aktualny. Zauważa, że logika Unii Europejskiej ma charakter imperialny, a mieszkańcy Europy muszą łączyć zasoby kontynentu, aby uniknąć marginalizacji w kwestiach bezpieczeństwa i dobrobytu. W obliczu niebezpiecznego klimatu międzynarodowego konieczność europejskiej solidarności jest oczywista. Jednocześnie Europa, jako kontynent, który wynalazł nacjonalizm etniczno-językowy, zmaga się z wpływem polityki tożsamości, co czyni łączenie tych przeciwieństw trudnym i istotnym. Proces przekształcania Europy Środkowo-Wschodniej w region etniczno-językowy kosztował dwie wojny światowe, ludobójstwo i czystki etniczne, a skutki upadku imperiów, takich jak radzieckie czy jugosłowiańskie, wciąż są odczuwalne. Lieven wskazuje, że skutki upadku imperiów ujawniają się po pokoleniach, a katastrofy lat 90. XX wieku w Rosji mogą mieć długofalowe konsekwencje. Autor zwraca uwagę na współczesne problemy w Europie i na innych kontynentach oraz na wyzwania związane z kryzysem klimatycznym, które stają się równie groźne jak te z 1914 roku.