Dwa razy czerwiec

More about the book

W latach 1976-1983 w Argentynie wojskowa junta zamordowała około trzydziestu tysięcy osób, w tym młodych ludzi, którzy sprzeciwiali się dyktaturze lub byli dla niej niewygodni. Ofiary znikały bez śladu, a narodzone w więzieniach dzieci zabierano matkom i oddawano do adopcji ich oprawcom. Książka ta próbuje rozliczyć się z brutalnym reżimem, ukazując skomplikowane relacje między katami a ofiarami. Kohan bezlitośnie odsłania uwikłanie zwykłych obywateli w systemowe bestialstwo, a tortury, jakim poddawani są przeciwnicy dyktatury, obserwujemy z perspektywy bezimiennego narratora - młodego wojskowego, który łatwo uprzedmiotawia swoich wrogów. Odcięcie się od masakry, którą przeprowadzają, ułatwia im formalny, urzędniczy język. Kohan zmusza nas do konfrontacji z okrutną częścią ludzkiej natury, ukazując sceny, których wolelibyśmy nie widzieć. Największą przemoc doświadczają kobiety, które jednocześnie stawiają największy opór, podczas gdy reszta społeczeństwa tkwi w letargu. Terror junty kontrastuje z kolektywną gorączką mistrzostw świata w piłce nożnej, stanowiąc metaforę ucieczki od odpowiedzialności.