Uczeń z lekką niepełnosprawnością intelektualną w szkole ogólnodostępnej

More about the book

Inkluzja edukacyjna nie jest spójnym nurtem, lecz podlega przemianom i rozwarstwieniom, co można zobrazować poprzez kontinuum rozwojowe. Zaczyna się od inkluzji naturalnej, opartej na intuicji, przez inkluzję rekonstrukcyjną, która czerpie z edukacji specjalnej, aż po inkluzję dekonstrukcyjną, odrzucającą dotychczasowe doświadczenia pedagogiki specjalnej. Choć trudno ocenić praktyczną wartość tej ostatniej, stanowi ona istotny etap ewolucji kształcenia. Celem pracy jest ukazanie przemian sytuacji edukacyjnej ucznia z lekką niepełnosprawnością intelektualną, zwłaszcza w okresie przejścia między inkluzją naturalną a rekonstrukcyjną. Zebrane informacje dotyczą głównie uczniów i nauczycieli, ale ukazują także szerszy kontekst kultury szkolnej oraz zróżnicowanych oczekiwań społecznych. Książka prezentuje dane dotyczące zasobów szkół ogólnodostępnych, istotnych dla jakości kształcenia uczniów z niepełnosprawnością. Kształcenie w warunkach włączających jest kluczowym kierunkiem w edukacji specjalnej, jednak szkoły często są słabo przygotowane do jego realizacji. Osiągnięcie wysokiego poziomu edukacji włączającej zależy od wielu aspektów funkcjonowania szkół. Istotne jest zrozumienie dynamiki tych przemian oraz efektywności wprowadzanych reform. Mimo intensywnych badań, wiedza o gotowości szkół do kształcenia włączającego jest ograniczona, a zbiory danych, którymi dysponuje autor, mają unikalny charakter i wypełniają lukę badawczą.