Nie sięgam Połonin

More about the book

Wbrew tytułowi autor często sięga Połonin, wtedy też leszczyny spod Hyrlatej są żywymi świadkami jego wędrówek. Dołżyca częstuje go nie tylko szklanką mlecznej mgły. To w tych peregrynacjach poeta odkrywa piękno, majestat i tajemnice Świętej Peraskiewy, drogę z Zatwardnicy do Hulskiego czy muzykę bieszczadzkich łąk. Ta liryka wpisuje się w całą tradycję bieszczadzkich wierszy, jest własna i oryginalna, udanie koresponduje z artystycznymi dokonaniami Jerzego Harasymowicza i innych twórców. Do tego ten niegasnący promień ciepła i metafizycznej zadumy. Mądre, często z filozoficznym podtekstem wiersze. W tomiku są zdjęcia autora.