Nagość i odzienie

More about the book

W obszarze symboli języka kulturowego, odzież (lub jej brak) odgrywa kluczową rolę. Od swojego powstania pełni trojaką funkcję: podlega przemianom kulturowym, estetycznym i technologicznym. Historia mody ukazuje kreatorów oraz arbitrów elegancji, którzy narzucali style, a także przystosowanie ubioru do zmieniającego się poczucia estetyki. Trendy, kolory i formy ubioru są powiązane z architekturą, malarstwem, rzeźbą oraz formami przemysłowymi. Nowe technologie wprowadzają innowacyjne rozwiązania w modzie. Odzież może być także komunikatem, określającym płciowość, status społeczny, zamożność czy religijność. Sygnały te muszą być zrozumiałe, co wymaga określenia kodu kulturowego. Ubiór może pełnić rolę kostiumu, umożliwiającego przyjęcie różnych ról, co ma zastosowanie w teatrze, filmie, ceremoniach czy oszustwach. Nagość z kolei może mieć erotyczny wydźwięk, symbolizować prawdę lub być formą kary. Interdyscyplinarny zespół badaczy z Polski i zagranicy analizuje odzienie i nagość w kontekście historycznym, kulturowym, artystycznym i społecznym, ukazując obie kategorie w przestrzeni sacrum i profanum. Publikacja jest efektem wieloletniej współpracy między ośrodkami naukowymi Krakowa i Preszowa.